Azken urteotan medikuntza-arloan izandako aurrerapenek oso emaitza onak eman dituzte ezbairik gabe. Biziraupen-itxaropena, batez beste 4 urte igo da azken bi hamarkadetan eta osasun-kalitate mailak ere gora egin du.
Donostiara joateak gustua eman izan du betidanik. Hondartzak, Igeldo, Alde Zaharreko giroa, Aquariuma eta abar eskura izatea ederra da. Hemendik aurrera Donostia bisitatzeko arrazoi bat gehiago izango da: Zientzia Museoa. Eraikitako 8.000 metro karratu inguru, apur bat gutxiago. Eraikitzeak gehi edukiz betetzeak 2.100 milioi pezetako aurrekontua izan du. Museorako sarrera 700 pezetatan jarri dute, planetariorakoa 300ean.
Kableak, era guztietakoak. Horra hor gizarte modernoaren ezaugarri nabarmenetariko bat. Apurka-apurka, hala ere, paisaiatik desagertzen ari dira. Kableak lurpean sartzen dira, edo ordezkatu eta haririk behar ez duten teknologiengatik ordezkatu. Iragarpenak egitea ez da ez ohikoa ez eta onargarria ere metodo zientifikoaren barruan, baina egiten hasita, badirudi etorkizuna haririk gabekoa izango dela.
Mendearen bukaera dela eta, atzera begiratzeko une aproposa dirudi. Hala ere, fisikariek badute beste aitzaki bat ospakizunak egiteko. Ehun urte dira kuantuaren ate berria ireki zitzaienetik. 1900eko abenduan esperimentu sinple bati azalpena bilatu nahian, Max Planck alemanak ideia xelebre bat argitaratu zuen. Ez zuen oso espektakularra ematen, baina denon bizimodua aldatu zuen betiko.
Egun batzuk barru XXI. mendean izango gara. Oraindik XX. mendean jaiotakoak luzaroan gehiengoa izango gara. Garuna harrizkoa balitz bezala, XXI zenbakia eta etorkizuna elkarren ondoan ederki zizelatuta ditugu. Ehun urte barru edota mila urte barru bizimodua nolakoa izango den galdetzeko beharra sentitzen dugu. Gainera, XX. mendeko seme-alabak garenez, bizimodua etorkizuneko zientzian eta teknologian islatuta ikusi nahi dugu. Beste planetetan biziko al gara? Gaixotasun guztiak gaindituko al ditugu? Robotek guretzat egingo al dute lan?