Crises alimentarias
Preguntados por como actuar ante unha situación de risco relacionada cos alimentos, case todos estariamos de acordo con dous requisitos: ofrecer información correcta e suficiente e non acender alarmas. Con todo, a experiencia móstranos un resultado moi distinto: información confusa, reaccións violentas e terrores. E é que, en maior ou menor medida, convertemos en crise todas as situacións de risco xeradas polos alimentos.
Neste número, no artigo dedicado ás crises alimentarias, dise que a comunicación é a clave dunha boa xestión. E, sen dúbida, así é. É significativo, con todo, que o Consello Europeo de Información Alimentaria insista nas mesmas leccións básicas na crise provocada agora pola bacteria E. coli e en 2003, cando se produciu por acrilamidas. Sinal de que repetimos os mesmos erros.
E é que dispomos de excelentes ferramentas paira acceder á información e difundila, pero ao final non serven paira moito si a través delas difúndense datos, sospeitas, malentendidos, expresións irresponsables, verdades e mentiras da mesma maneira. Agora todo é máis rápido, inmediato, e as contradicións chegan a toda velocidade, incluso as rectificacións, pero o cambio ten que ser máis profundo si dentro doutro oito anos non queremos volver con el.
É inaceptable que en todos os postos de responsabilidade e transmisión non se actúe con responsabilidade e sentido común, e a clave será un exercicio de comunicación excelente ante unha situación de risco, pero á velocidade que vivimos paréceme case imposible evitar a crise, si non afecta tanto á información como á formación. Si case todo o relacionado coa seguridade alimentaria, os riscos e a prevención de riscos resúltanos estraño ata que se acenda una alarma, seguiremos supeditados aos medos.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
