Charlas con Richard Feynman
400
O físico Leonard Mlodinow viaxou ao instituto Caltech paira investigar. Alí asignáronlle una oficina no departamento de Física Teórica. E sorprendeuse cando descubriu a quen pertencían ás oficinas da zona: nun lado estaba Richard Feynman e no outro Murray Gell-Mann. Para entón, os dous premios Nobel eran famosos e de gran personalidade. Feynman realizou grandes contribucións á electrodinámica cuántica e Gell-Mann propuxo o modelo de clasificación de quarks. Ademais, ambos realizaron conxuntamente grandes avances no marco da débil interacción. Mlodinow estaba asustado.
Neste libro autobiográfico, Mlodinow conta aquela época. Describe sobre todo a súa particular relación con Feynman. Trátase dos últimos anos de Feynman, un home con diagnóstico de cancro que se prepara paira a morte. Pero iso non quere dicir que Feynman estea decaído. Ao revés. A súa forza e vitalidade era famosa e nos últimos anos continuou igual. E quizais por iso, os encontros que o autor mantivo con el tiveron un gran interese. Mlodinow descríbeos moi ben neste libro. Todo o libro está ben escrito.
O autor tamén tivo relación con Gell-Mann. E a medida que avanza o capítulo vese como evolucionou esa relación, ao principio Mlodinow non lle gustaba Gell-Mann, pero logo empeza a apreciarse grazas en parte a Feynman. A relación entre ambos os xenios era coñecida en Caltech. Non paraban de meterse en leas, de discutir apaixonadamente e á vez admirarse.
Na época do relato, Mlodinow buscaba un tema paira investigar e buscaba consello. Mantivo numerosas conversacións con Feynman (cando lle deixaba o secretario da sección Helen, que lle apoiaba moito das visitas non programadas a Feynman). E naqueles coloquios, tamén se filmaron sobre a física, sobre a beleza e sobre as razóns de querer investigar, entre outros moitos temas.
Mlodinow conta ademais a súa historia dunha maneira moi atractiva. Nalgún momento, por exemplo, o médico atópalle uns vultos nos testículos e ameázalle o cancro. E iso cambia a súa relación con Feynman ou así sente o autor.
En definitiva, o libro non trata de física, senón de físicos. É sobre todo unha homenaxe a Richard Feynman, por iso o libro leva por título Feynman's Rainbow.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
