Científicos estrelas
Una semana antes de anunciar os premios Nobel de 2010, dez Premios Nobel reuníronse en Donostia no acto central de celebración do décimo aniversario do DIPC. Espertaron una gran expectación e durante cinco días encheuse o pequeno cubo do Kursaal todos os días. Viñeron como estrelas, estiveron como estrelas e encheron as salas todos os días atraídos polo magnetismo das estrelas.
Digo Izar porque quero reivindicar a necesidade de estrelas científicas nestas liñas. E é que a “natureza” non é una característica especialmente apreciada entre os científicos, coma se un protagonismo excesivo ante a sociedade fixéseo sospeitoso. Pero a ciencia tamén ten as súas estrelas. É innegable a relevancia que as estrelas, neste caso os Premios Nobel, outorgan á ciencia e á comunicación da ciencia. Ademais, neste País Vasco que ten un único nome, a lista de prestixiosos científicos, non deberiamos ter medo a caer en excesos.
O desbordamento do Palacio Kursaal supuxo una gran festa paira a divulgación científica, e o feito de que o público acudise atraído polos premios Nobel, sen escusas. De feito, como xa estabamos en vésperas de anunciar os premios Nobel e puideramos falar cos Premios Nobel, quixemos preguntarlles pola influencia que ten o premio nas investigacións. Saber si impulsa o campo premiado ou si, pola contra, é demasiado tarde para entón, xa que as Novelas recóllense a miúdo aos anos do seu descubrimento. Pero paira o que nós facemos, dá igual cando lles chega a Novela, porque en todos os casos os Premios Nobel convértense en embaixadores da ciencia, en estrela da comunicación da ciencia. E iso é bo, a pesar de que por facerse estrela seguirán sendo insospechosos e imperfectos.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
