Piden que se garanta o acceso aberto á información xenética
Un grupo de científicos de todo o mundo pide que o acceso á información xenética siga sendo aberto e que a distribución dos beneficios que se obteñen destes recursos sexa xusta e orientada á conservación da biodiversidade. A solicitude ?a:jbIQgQ;em:Xhz-ug;?realízase a través dun artigo publicado na revista Nature Communications. O artigo foi asinado por 41 investigadores de 17 países do cinco continentes, entre eles Ibon Cancio Uriarte, investigador da Estación Marítima de Plentzia (PÉ-UPV/EHU): “Algunhas das decisións que se tomarán nos próximos meses no marco da Convención de Biodiversidade das Nacións Unidas poden ter un impacto enorme na forma en que os investigadores traballamos con información xenética”.
Hoxe en día o acceso á información dixital de secuencias xenéticas en todo o mundo é totalmente libre. “Isto é terrible, nos últimos 30 anos houbo una revolución completa”, di Cancio. As bases de datos abertas na Rede son fundamentais paira una gran variedade de investigacións e avances tecnolóxicos. Por exemplo, foi necesario realizar un diagnóstico de SARS-CoV-2 paira xerar o test e vacinas con tanta rapidez. “O primeiro que teño que facer en cada una das miñas mans é comparar coas secuencias da rede paira saber que é. A miña secuencia non ten ningún valor se non podo comparala”, explica Cancio.
Agora, con todo, están preocupados por si isto pode estar en perigo. Entre maio e xuño celebrarase una reunión COP-15 na que se prevé a firma do Marco Global Post 2020 da Biodiversidade, no que se establecerán os obxectivos paira esta década. “Algúns países manifestaron que non asinarán si non se toman medidas paira regular a información dixital de secuencias”, explica Cancio. Solicitan que a información dixital das secuencias inclúase no protocolo Nagoya. Este protocolo, establecido en 2010 paira os recursos xenéticos físicos, establece que os recursos xenéticos pertencen ao Estado de orixe e que os investigadores deben chegar a acordos cos Estados paira utilizalos e devolver parte dos beneficios se os houbese. “O mecanismo é bilateral e dificulta moito a investigación”, di Cancio.
Por iso, os investigadores piden que se teña en conta aos científicos á hora de regular a información dixital en próximas negociacións. Aceptan a necesidade de regular a distribución de beneficios, pero apostan por un sistema multilateral que se xestionará a nivel mundial e non bilateralmente co Estado propietario por parte do investigador.
Propoñen que os beneficios se destinen á conservación da biodiversidade. “Hai moitas posibilidades paira iso, por exemplo, os kits que utilizamos paira secuenciar poden ter un pequeno imposto, e o beneficio que diso se obtén poderíase obter en Nacións Unidas e decidir onde utilizalos a nivel mundial paira a conservación da biodiversidade”, explica Cancio.
E subliñan a necesidade de garantir que o acceso á información dixital das secuencias xenéticas siga sendo aberto. “Se isto cambiase, podería ser realmente grave paira a ciencia”, di Cancio.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
