Pero que é a intelixencia?

Lakar Iraizoz, Oihane

Elhuyar Zientzia

A idade mental calculada mediante test divídese pola idade cronolóxica de cada individuo, que se multiplica por cen. Desta maneira conséguese que o cociente intelectual, cando se fala de nivel de intelixencia, salga necesariamente. Pero a súa orixe é XX. Ten un instrumento que naceu a principios de século con outro obxectivo.
Pero que é a intelixencia?
01/02/2011 | Lakar Iraizoz, Oihane | Elhuyar Zientzia Komunikazioa
Exercicio da proba WISC-IV. Combinando os cubitos de plástico deben formar a forma que aparece no caderno. WISC é a proba máis utilizada paira identificar a nenos con gran intelixencia. Ed. : Oihane Lakar.

O cociente intelectual está ligado a unha determinada forma de entender que é a intelixencia. De feito, considérase que a intelixencia é una característica estable e monolítica que pode ter varios compoñentes, pero é única. Así, a partir deste concepto e do número que supostamente representa ese concepto, "creouse una escala dunha soa liña paira a intelixencia". Así o denuncia o paleontólogo e escritor Stephen Jay Gould no seu libro “The mesmo easure of man”.

Escala do cociente intelectual XX. Segundo Gould, "un dos maiores usos incorrectos da ciencia" do século XX. De feito, a persoa que creou esas escalas, o psicólogo francés Alfred Binet, creou os primeiros tests con outro fin. En 1904 o Ministerio de Educación francés encargou o desenvolvemento dunha serie de técnicas paira identificar aos nenos que fracasan nas aulas habituais.

Así, Binet decidiu unir unha chea de pequenas obrigacións -vinculadas a problemas da vida diaria. Segundo explica Gould, Binet quixo destacar tres notas paira evitar un mal uso da ferramenta que acababa de desenvolver. Por unha banda, sinalou que se trata dunha ferramenta práctica que non debería ser considerada como una intelixencia. Doutra banda, destacou que se trata dunha guía orientativa paira identificar a nenos con dificultades de aprendizaxe e non dunha ferramenta paira graduar nenos normais. E por último, sinalou que se debería incidir na formación específica dos nenos identificados.

Con todo, Gould di que "saltaron todas as anotacións e deron a volta a todas as súas intencións" cando o test chegaron a Estados Unidos. De feito, "a escala de Binet converteuse na ferramenta escrita habitual paira o estudo de todos os nenos".

Crítico con cociente intelectual

Segundo a profesora Izaskun Etxebarria da Escola de Maxisterio da UPV, "hoxe en día está moi criticado o test, o concepto de número". Paira empezar, que é a intelixencia? "A intelixencia non é coñecemento, non é sabedoría congénita; a intelixencia é a capacidade, e como se utilizan os coñecementos, como se codifica a información, como se procesa a información, etc. Os tests paira medir o cociente intelectual, con todo, céntranse nas preguntas relacionadas co coñecemento e no estudo dalgunhas habilidades útiles no ámbito académico, deixando ao carón a creatividade ou as capacidades paira resolver problemas".

De feito, una das cousas que máis se critica nos tests é o seu carácter académico. I Aki Martínez, Orientador do Colexio Público Virxe Branca de Huarte e Profesor de Psicoloxía da UPNA, puxo un exemplo da súa vida en relación a: "Recordo que un neno que fixo o test comigo vivía no monte, nun grupo hippy. Una das preguntas do test é: Paira que serven as caixas de correos? No seu pobo non había caixa de correos, polo que ao sete anos non sabía que eran as caixas de correos. Podíao ver na tele, pero tampouco tiña televisión".

"Ademais --di Martinez-- este test teñen outra limitación: a ferramenta non está en eúscaro. E por tanto pasan a mesma proba aos nenos, tanto de Elizondo como de Tudela. E non é o mesmo, non teñen a mesma facilidade".

(Foto: Anita Patterson/Morguefile)

Con todo, Martínez non é tan crítico como Etxebarria con tests de intelixencia: "Nós na escola temos que tomar decisións constantemente e a Administración pídenos un número. Por tanto, eu creo que hai que pasar as probas con rigor, pero interpretalas con flexibilidade. Por exemplo, a semana pasada pasei o test a un neno e o resultado foi que estaba ao límite da pouca intelixencia. Cando falei cos meus pais dixéronme que están en proceso de separación e que viven un ambiente moi violento. Nesta situación, no test sacou un resultado peor que o que o neno obtería en por si. Por tanto, o número obtido nesa proba non me serve para nada, deixamos pasar o tempo e volvémolo a facer".

Paira Martínez, en condicións estandarizadas, os tests son útiles: "Eu sacaría un resultado se fixese o test e seguramente alguén máis rápido que eu obtería mellor resultado. Polo menos mide algo."

Idea de intelixencia múltiple

Con todo, ambos os expertos consideran que os tests do cociente intelectual non miden una intelixencia única e monolítica. É máis, non entenden así o concepto de intelixencia. Son partidarios doutra paradigma que actualmente está en vigor ligado ao concepto de intelixencia, é dicir, de que hai máis dun tipo de intelixencia. "Eu creo que esas probas miden sobre todo intelixencia lingüística e lóxico-matemática", di Etxebarria.

Etxebarria é dous do oito tipos de intelixencia definidos polo psicólogo Howard Gardner. E é que Gardner é un dos referentes que din que hai máis dunha intelixencia. A súa teoría chámase teoría das intelixencias múltiples. En 1983 Gardner deuno a coñecer no libro Frames of Mind. Di que a propia intelixencia é a capacidade de resolver problemas ou de crear produtos útiles en máis dunha cultura.

A teoría das mentes múltiples demostra que a intelixencia académica non é suficiente na vida. Etxebarria di: "A realidade demostra que os mozos que estiveron moi ben a nivel académico despois, ao incorporarse ao mundo laboral, non tiveron éxito, ou máis aínda, non son felices; ou teñen una vida persoal penosa. E pola contra, algunhas persoas con resultados académicos medios ou malos seguiron sendo profesionais de primeira, felices e con grandes achegas á sociedade. Por tanto, non podemos pensar que ser un cociente intelectual de 140 asegúrenos una vida exitosa, nin a nivel profesional, nin persoal nin social".

Oito intelixencias da teoría das mentes múltiples de Howard Gardner
Intelixencia musical. É a capacidade de escoitar, cantar e tocar instrumentos musicais. Compositores, cantantes e críticos de música son hábiles niso.
Intelixencia espacial. É a capacidade de crear imaxes na cabeza, de adaptarse a un espazo determinado, de representar cousas, etc. Fotógrafos, pescadores, arquitectos, entre outros, teñen desenvolvida esta intelixencia.
Intelixencia naturalista. É a capacidade de detectar a relación existente entre as diferentes especies e de percibir semellanzas e diferenzas entre elas. A intelixencia naturalista está desenvolvida por campesiños, botánicos e cazadores.
Intelixencia lingüística. Capacidade paira comprender e utilizar a linguaxe, así como significados complexos, tanto oralmente como por escrito. Está desenvolvido por escritores, bertsolaris, relatores, e mesmo por estafadores.
Intelixencia lóxico-matemática. Capacidade paira calcular, formular e comprobar hipótese, así como paira utilizar o método científico e o razoamento inductivo e deductivo. A nosa cultura sempre relacionou a intelixencia con esa intelixencia.
Intelixencia cinético-corporativa. É a capacidade paira realizar actividades que requiren forza, rapidez, flexibilidade, coordinación e equilibrio. Esta intelixencia é evidente en deportistas, artesáns, cirurxiáns e bailaríns, entre outros.
Intelixencia intrapersonal e interpersoal. É dicir, aquilo que nos fai capaces de entendernos e axúdanos a comprender ao resto de persoas, respectivamente. Estas dúas intelixencias son recollidas por outros autores no que se coñece como intelixencia emocional e, en definitiva, reflicten a nosa capacidade de gobernar con éxito nosa propia vida.
A intelixencia monolítica na educación
Nas universidades aínda non se estendeu a teoría das mentes múltiples e nas escolas tampouco se teñen en conta todo tipo de intelixencia. "Nas nosas escolas trabállase sobre todo a intelixencia lóxico-matemática e lingüística --explica Izaskun Etxebarria, profesora da materia de educación infantil con gran intelixencia-; o musical, un pouco, pero o resto, pouco. As nosas escolas están expostas en función da intelixencia monolítica e en función dela teñen o currículo adaptado. O nivel de estudos realízase por idade cronolóxica, non hai outra opción.
Cando una persoa ten gran capacidade creativa, é rápida, aprende rápido, pregunta, crítica, etc., a sociedade prémiao. E a propia intelixencia, como valor social, está moi valorada. Pero na infancia parece que todos teñen que facer as mesmas cousas no mesmo tempo".
Lakar Iraizoz, Oihane
Servizos
272
2011
Servizos
023
Ciencias Humanas
Artigo
Recursos
Babesleak
Eusko Jaurlaritzako Industria, Merkataritza eta Turismo Saila