Fumar foi una costume aceptado pola sociedade até fai moi pouco, e podemos dicir que o salto xeracional ou o salto á madurez dábase co primeiro cigarro. Na actualidade esta actitude cambiou radicalmente. Sabemos que fumar acurta a esperanza de vida (uns 10 anos de media) e que, ademais, o non fumadores quéixanse cada vez máis razoablemente porque non queren tragar os fumes dos demais.
Con todo, por que é tan duro abandonar o tabaco? Por que entre os vascos hai ao redor dun 36% de persoas afeccionadas ao tabaco, ou o que é o mesmo, por que aínda hai tanta xente que quere deixar o tabaco pero non pode facelo?
Esta é a principal razón pola que non se pode deixar o tabaco. Ademais da coñecida nicotina, existen outras sustancias que producen e manteñen a adicción. Con todo, a pesar de que as leis son moi estritas e detalladas noutros aspectos (por exemplo, nos alimentos os ingredientes deben estar claramente indicados nos envases ou nas etiquetas das roupas débese indicar a composición), isto non ocorre co tabaco.
Nos estudos realizados por laboratorios particulares con cigarros detectáronse case 4.000 sustancias químicas diferentes, das cales unhas 40 son cancerígenas. Pero o tema de hoxe non é paira avisar sobre os males e danos que o tabaco xera, por que son coñecidos. O tema de hoxe é a adicción ao tabaco, na que a principal culpa é a nicotina.
Sete segundos despois de chupar un cigarro, a nicotina chegou ao noso cerebro. Como consecuencia, os nosos ritmos respiratorios e cardíacos aceléranse e os vasos sanguíneos contráense. Cando apagamos o cigarro, é cando temos máis nicotina no sangue, pero en media hora báixase o nivel e aí empezan os primeiros síntomas da síndrome de abstinencia.
Como dixemos, cando o noso corpo non toma a súa dose habitual de nicotina, a súa primeira reacción é a síndrome de abstinencia, como ocorre con calquera droga (xa que o tabaco, mellor dito a nicotina, é a droga). Pero o noso corpo empeza a recuperarse rapidamente desde o mesmo momento en que deixamos de fumar.
Como vimos, o proceso de desaparición de restos de nicotina no corpo é longo, e calquera persoa que queira dicir adeus ao tabaco debe saber que terá que percorrer un longo e difícil camiño.
Una vez que a motivación paira deixar o tabaco está clara (é dicir, sempre o primeiro paso ou o punto de partida), o fumador só pode abordar esta tarefa en por si e en por si, aínda que desta maneira resúltelle máis difícil superar a síndrome de abstinencia. Ou ben, pode optar por seguir as ordes dun experto, o que lle aconsellará una serie de tratamentos combinados paira lograr este obxectivo.
Terapias psicolóxicas
Aumentar a motivación. Desde a acupuntura e a hipnosis até as sesións grupales paira superar a ansiedade. A miúdo estas terapias combínanse con medicamentos.
Substitutos de nicotina
Por exemplo, os que se pegan na pel en forma de petachos ou retales paira ir liberando a nicotina ao sangue. Varias investigacións demostraron que un bo uso duplica as posibilidades de éxito. Colocaranse pola mañá nas partes do corpo con menos pelos (peito, ombreiro, ventre...) e iranse desprazando, sempre eliminando o anterior antes de colocar o novo. Necesítanse tratamentos de seis a oito semanas paira fixar novos hábitos.
Chicles de nicotina
Neste caso tamén se libera nicotina ao sangue. Existen chicles con diferentes doses (2-4 g). O chicle vaise reprimindo e masticando lentamente ata que se note un sabor especial. Entón o chicle debe deixarse entre a fazula e a encía. O proceso debe repetirse en poucos minutos. Cada chicle terá una duración aproximada de media hora. Ao principio utilízanse entre 10 e 12 chicles cada día, cando se nota un gran desexo de fumar e aos poucos vaise reducindo a cantidade.
Farmacias
Existen algúns medicamentos que se utilizan sempre baixo prescrición médica e que teñen contraindicaciones polo que necesitan receita. Así son o bupropion (antidepresivo), a clonidina (anti-hipertensiva) ou o óxido nitroso (utilizado como anestésico polos dentistas). Coidado con eles! Noticias
Vacina
No futuro, todos os tratamentos mencionados poden pasar á historia se se comercializa una vacúa en investigación que reduza nun 70% a adicción á nicotina. Con todo, parece que no mellor dos casos este tratamento non chegará até os 15 anos.
A pesar de que estas terapias antitabaco han conseguido o seu obxectivo, o reto máis difícil é non volver caer na tentación. Paira iso, presentamos una serie de consellos e recomendacións sinxelas pero eficaces, a condición de que a propia vontade siga sendo fundamental e fundamental.
Tres ou catro quilos máis. Ese é o prezo que ten que pagar a maioría das persoas por deixar o tabaco. Pero esta ganancia de peso non será paira sempre, se temos as cousas claras e temos en conta os seguintes pequenos trucos: