Cebola
A cebola é o bulbo da planta que leva o mesmo nome (Allium cepa). Este bulbo non é una raíz, como moitos creen, senón un talo engrosado baixo o chan. A verdadeira raíz está formada por filamentos que nacen por baixo do bulbo. Seméntase en climas tépedos e os principais países produtores do mundo son China, India, Estados Unidos, Rusia, Xapón e España.
Desde a época exipcia coñécense as propiedades medicinais da cebola. Fai 3.500-4.000 anos, os participantes na construción das pirámides comían a cebola, e non polas súas kilocalorías, senón paira curar as bronquites e as pneumonías que se capturaban traballando.
A cebola ten moi poucas kilocalorías: 38 kcal/100 g. A maior parte da enerxía provén dos carbohidratos: glicosa, sacarosa e outros, que supoñen o 6,83% da cebola. O seu contido en proteínas é baixo (1,16%) e practicamente nulo (0,16%).
Contén practicamente a totalidade dos sales minerais e vitaminas, aínda que en pequenas cantidades, fóra da vitamina B12, destacando o seu contido en potasio (157 mg/100 g) e xofre.
Pero as máis destacadas son as sustancias non nutritivas que provocan una importante actividade fisiológica no corpo. Por exemplo, os aceites esenciais, responsables dese cheiro característico da cebola. É un aceite moi volátil e de composición complexa. Contén máis de cen sustancias diferentes, entre elas o disulfuro de alilo e o tiosulfinato. Os flabonoides son sustancias glucosídicas que facilitan a circulación do sangue. Evitan os coáculos e evitan a oxidación das lipoproteínas de baixa densidade causantes da arterosclerosis. O flabonoide máis activo é a queritrina.
De feito, atribúense as propiedades máis importantes da cebola aos aceites esenciais e aos flabonoides, que a converten en antibiótico, antiasmático, diurético, antitumoral e protector de corazóns e arterias.
Debido a que este aceite esencial é moi volátil, impregna rapidamente os tecidos do corpo, polo que afecta a varios órganos. A continuación cítanse os efectos cientificamente constatados até o momento:
Problemas respiratorios
Os compoñentes con xofre de aceite esencial pasan inmediatamente ao estómago ao sangue e son expulsados dos pulmóns. Por iso, aos poucos minutos para comer a cebola, o alento adquire un cheiro característico. A cebola mucolítica (desfai a grosa mucosidad), o expectante (facilita a expulsión da mucosidad bronquial) e o antibiótico. Todas as infeccións respiratorias (sinusitis, bronquites, pneumonía...) melloran coa administración da cebola e a propia asma grazas ao tiosulfinato.
Arterosclerosis e problemas arteriais
Diversos estudos demostran que a quercina da cebola evita a arterosclerosis e a trombosis, xa que mellora a circulación sanguínea.
Problemas renais
Aumenta o volume de ouriños e facilita a eliminación de residuos acedos. Por iso dise que ten un efecto alcalinizador. Recoméndase comer moita cebola a persoas con pedras ou infección nos riles.
Trastornos hepáticos
Favorece a función decotoxicante deste órgano. En caso de hepatite crónica ou cirrosis é moi recomendable.
Cancro
Un estudo realizado en China revelou que os que comían moita cebola e allo teñen menos risco de sufrir un cancro de estómago.
Paira conseguilo, o ideal é comer cebola crúa, fóra dos que teñen ulva gástrica ou gastritis. Estes últimos deben comer cebola cocida ou asada. Paira comer en cru é conveniente engadir unhas pingas de limón. A cocción facilita o consumo, pero reduce os efectos medicinais. Convén cocela en moi pouco tempo (menos dun minuto) paira evitar na medida do posible os efectos e tomar caldo paira aproveitar tamén as súas propiedades. Quéimaa tamén é doce, pero canto máis tempo arda menos efectos medicinais.
Cebolleta (Allium fistulosum) Especie situada entre a cebola e o allo porro. A cebola é máis tenra que a normal e, ademais de bulbo, consúmense follas e talo. Contén os mesmos nutrientes e sustancias medicinais que a cebola, pero a menor concentración. Pódese tomar en ensalada cru ou con outras comidas (tortilla...). |
Allo
O allo (Allium sativum) é o mellor amigo da cebola, xa que normalmente utilízanse xuntos na cociña, e considérase curativo contra sete enfermidades.
Utilizouse como medicinal durante máis de cinco mil anos. Ten a súa orixe en Asia e seméntase principalmente en terras quentes.
Ao ser do xénero Allium, é rico en aceites esenciais con xofre e utilízase contra diversas enfermidades: antibacterias, regulación da tensión arterial, diminución dos niveis de colesterol e azucre en sangue, mellora da circulación sanguínea, cancro, etc.
Por todo o exposto, convidámosvos a utilizar a cebola e o allo na preparación de calquera comida (ensaladas, verduras, legumes, carne, peixe, tortillas...). Que eses dous non falten nas nosas cociñas en beneficio da saúde.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
