2001/06/01
166. zenbakia
eu es fr en cat gl
Aparecerá un contenido traducido automáticamente. ¿Deseas continuar?
Un contenu traduit automatiquement apparaîtra. Voulez-vous continuer?
An automatically translated content item will be displayed. Do you want to continue?
Apareixerà un contingut traduït automàticament. Vols continuar?
Aparecerá un contido traducido automaticamente. ¿Desexas continuar?
Cereixas
Texto xerado polo tradutor automático Elia sen revisión posterior por tradutores.
Elia Elhuyar
Nesta época ven estes pequenos froitos vermellos dándolles cor os primeiros días de verán.
As cereixas consúmense en Europa desde a época romana e grega. Aínda que non teñen moitas posibilidades de desenvolverse nas rexións tropicais, polo seu suave sabor, son moi aceptadas e gustadas no cinco continentes.
Na súa composición atópanse todos os alimentos en pequenas cantidades. O compoñente maioritario, do mesmo xeito que noutros froitos, é a auga (80,8%), seguido dos hidratos de carbono de tipo azucre (14,3%), sendo a máis importante a fructosa, polo que os diabéticos poden consumir cereixas con maior tranquilidade que outros froitos. As graxas, do mesmo xeito que as proteínas, supoñen o 1% da composición das cereixas. As vitaminas A, B, C e E atópanse en cantidades moi pequenas, así como os sales minerais e oligoelementos: calcio, fósforo, magnesio, ferro, sodio, potasio (o máis abundante), zinc, cobre e manganeso.
As cereixas conteñen ademais outros ingredientes non nutritivos pero que nos protexen de certas enfermidades:
- Ácidos orgánicos (málico, cítrico…): estimulan as glándulas dixestivas e limpan o sangue. As cereixas de cor vermella claro son máis ricas que as escuras neste tipo de ácidos.
- Fibra vexetal soluble, principalmente pectina: Con 100 g de cereixas obtense o 10% da fibra diaria recomendada. Isto explica as súas funcións laxantes e hipolipemiantes e a súa capacidade paira reducir os niveis de colesterol en sangue.
- Flabonoides: grazas a eles a cereixa posúe propiedades diuréticas, antioxidantes e anticanceríxenas. Entre os flavonoides da cereixa destaca o ácido elágico. As últimas investigacións demostraron que este ácido neutraliza sustancias potencialmente cancerígenas.
- Ácido salicílico: precursor natural dunha aspirina con efectos antiinflamatorios e reumáticos. En cereixas é só 2 mg/kg, pero suficiente paira resaltar os seus efectos.
Por todas estas razóns, para que comamos nesta época do ano sempre que poidamos, tendo en conta que hai que tomar entre 3 e 4 pezas de froita ao día e que, dependendo do seu tamaño, entre 10 e 15 pezas de froita forman un gran de froita.