Os sitios web teñen bastante importancia en diferentes ámbitos da vida: educación, emprego, saúde, autoridade, comercio, lecer, etc. Por tanto, é moi importante conseguir una web accesible que ofreza as mesmas oportunidades ás persoas con discapacidade, que participen na sociedade a través de Internet e que poidan acceder á información necesaria. Desta forma reducirase na medida do posible o fenómeno da fenda dixital.
Con todo, cando falamos de accesibilidade, non pensemos só en persoas con discapacidades psicolóxicas ou físicas. As dificultades tecnolóxicas tamén deben terse en conta nos sitios web accesibles. De feito, unha alta porcentaxe da poboación utiliza un computador bastante antigo, ou non sabe instalar novos plugins ou utiliza a última versión de navegadores ou plugins. Así mesmo, outra gran porcentaxe dos usuarios de Internet ten una visión cansa ou algunha dificultade de mobilidade. A accesibilidade dos sitios web tamén ten en conta estes aspectos. Por exemplo, aínda que non é requisito, en xeral, os sitios web accesibles cárganse máis rapidamente no navegador porque non se utilizan obxectos pesados ou porque ofrecen medios paira evitalos se se usan. Ademais, a accesibilidade permite acceder desde calquera navegador gráfico ou de texto actual.
En definitiva, a accesibilidade non só é beneficiosa paira as persoas con discapacidade senón paira todas as demais. Una das principais bases de accesibilidade é a flexibilidade paira dar resposta ás diferentes situacións, preferencias e necesidades.
A pesar de que as webs accesibles son beneficiosas paira todos, son especialmente importantes e en moitos casos imprescindibles paira persoas con determinadas dificultades e limitacións. Entre elas, as máis evidentes son as persoas con problemas visuais, pero tamén hai outras moitas con dificultades paira escoitar, falar ou moverse, con problemas de coñecemento ou con epilepsia. Os protocolos de accesibilidade dan pautas paira cada un destes grupos.
Enténdese por adherencia a perda total ou grande de visión de ambos os ollos. Así, paira acceder aos sitios web, algunhas persoas necesitan un lector de pantalla, un software que lea o que hai na pantalla e mostre a información recibida a través da síntese de voz ou a liña de braille. Algúns cegos utilizan navegadores de texto como Lynx ou navegadores de voz en lugar de navegadores gráficos. Tamén poden utilizar o teclado paira moverse por enlácelos e navegar máis rápido.
Pero para que o lector de pantalla funcione correctamente, o sitio web non pode estar feito de calquera xeito. E, na actualidade, a longa lista de obstáculos cos que se atopan os invidentes paira operar en Internet: imaxes sen texto alternativo, imaxes complexas sen explicacións, vídeos sen texto ou voz adicional, marcos, formatos non estándar en flash, formularios que non permiten a navegación lóxica mediante o teclado… Un navegador de texto non pode interpretar todas elas, polo que a persoa cega non recibirá adecuadamente a información contida no sitio web.
Por iso, entre as condicións máis importantes para que un sitio web sexa accesible atópase a inclusión dun texto alternativo ás imaxes e, en xeral, aos elementos non textuais, para que o navegador de texto poida ler en lugar da imaxe e, en caso de utilizar formatos non estándar, ofrecer alternativas paira evitalos.
O máis cego é o caso máis grave, pero tamén as persoas con pouca ou moita visibilidade teñen dificultades paira navegar polos sitios web. Estas persoas utilizan pantallas grandes e aumentan o tamaño do texto e das imaxes grazas aos recursos que ofrecen os sistemas operativos e os navegadores convencionais. Outros, en función do problema, seleccionan as lupas paira a pantalla ou o tipo de programas, cores ou caracteres máis adecuados paira mellorar as características da pantalla.
Noutras ocasións, os sitios web teñen pouco contraste entre texto e fondo, o que tamén dificulta a lectura. Aquí o caso máis daltónico é un caso especial e a ter en conta. Os daltónicos teñen problemas de separación dalgunhas cores --principalmente vermello e verde ou azul e amarelo -, polo que utilizan follas de estilo adaptadas ás necesidades de cada un deles, con cores e características máis acordes. A posibilidade de realizar estas adaptacións é posible grazas a moitos navegadores, pero non a todos, polo que se debe evitar deseñar páxinas de baixo contraste entre texto e fondo.
Nos casos nos que a información se transmite a través de sons na páxina web, as persoas con discapacidade auditiva teñen problemas. Estas persoas necesitan subtítulos habilitables e deshabilitables paira gozar de contidos sonoros mentres visitan a web. Doutra banda, ás veces é conveniente complementar as páxinas web con texto con imaxes, xa que a comprensión pode ser máis complicada ou máis lenta paira as persoas con linguaxe de signos como lingua principal.
Os problemas de mobilidade tamén son una limitación á hora de navegar polos sitios web. Inclúense neste grupo as debilidades, parálises, falta de coordinación, movementos non voluntarios, problemas articulares, limitacións táctiles ou falta de membros.
As persoas con dificultades ou discapacidades no movemento de brazos ou mans utilizan dispositivos adecuados ás súas necesidades paira navegar por Internet: teclados especiais, ratos movidos coa cabeza, señaladores controlados coa boca, sistemas de recoñecemento da fala, observadores e outros dispositivos.
Por todo iso, estas persoas navegan máis lentamente por Internet e, entre outras cousas, necesitan máis tempo paira encher formularios. En consecuencia, presentan problemas con sitios web con limitacións temporais, formularios que non permiten a navegación por tabulador ou navegadores e recursos que non permiten utilizar o teclado en lugar do rato. Grazas a eles, a navegación faise laboriosa e difícil.
Hoxe en día non é moi habitual, pero poida que a voz sexa necesaria paira acceder a un sitio web ou a unha aplicación porque ten un sistema de recoñecemento da fala. Nestes casos, para que o sitio web sexa accesible é necesario que dispoña doutros medios de entrada de datos como o teclado.
Neste punto tampouco debemos esquecer os problemas de coñecemento e neurológicos. Neste apartado recóllense diversos tipos de problemas, como a dislexia. As persoas con dislexia teñen problemas de lectura, polo que paira solucionar a dificultade de lectura utilizan lectores de pantalla. Pero paira iso é imprescindible que as imaxes e os elementos gráficos teñan as súas correspondentes descricións e textos alternativos.
As persoas con dificultades de atención poden ter problemas con sitios web con animacións e sons que lles impiden prestar atención ao contido. Por tanto, a forma de deshabilitarlos debe estar dispoñible. Ademais, é conveniente estruturar claramente o sitio web.
Estas medidas poden ser útiles noutros problemas de coñecemento, neurología, memoria ou intelixencia e emoción.
Escóitaa e os flashes visuais e os escintileos poden provocar crises en persoas con epilepsia. Por tanto, é importante non abusar das animacións e dos obxectos, e é imprescindible que estean dispoñibles formas sinxelas de deshabilitar.
Sen renunciar ao deseño, definíronse normas, modelos e estándares paira conseguir a flexibilidade necesaria para que a información dos sitios web sexa accesible. Estas normas agrúpanse en tres grupos, de menor a maior grao de accesibilidade: A, AA e AAA.
Cada sitio web clasifícase en función destes niveis de accesibilidade. Sen cumprir as normas incluídas no primeiro nivel, algúns grupos de usuarios de Internet non poderían acceder á información da web. Con todo, se non se cumpre o segundo nivel de prioridade, paira algúns usuarios de Internet sería moi difícil e custoso recibir información do sitio web. Por último, o incumprimento das normas incluídas no terceiro e último nivel de prioridade pode supor que algúns usuarios de Internet poidan atopar dificultades á hora de recibir información do sitio web.
A modo de resumo, algunhas medidas importantes paira a obtención de sitios web accesibles son: Utilizar a linguaxe estándar e correcta XHTML e CSS; non maquetar con táboas; engadir texto alternativo ás imaxes e, si é necesario, proporcionar una descrición alternativa; non utilizar marcos; non utilizar medios como animacións flash paira desenvolver sitios web completos; e si utilízanse, que non sexan moi brillantes e que dispoñan sempre de medios alternativos paira incapacitarlas e evitalas; desenvolver sitios web flexibles sen adaptar o deseño e ter tamaños de letra.
A iniciativa WAI (Web Accessibility Initiative) nace co obxectivo de promover e garantir a accesibilidade dos sitios web. Esta iniciativa traballa en diferentes ámbitos: asegura que a tecnoloxía web ten recursos paira a accesibilidade, desenvolve pasos paira a accesibilidade, desenvolve recursos paira a avaliación e corrección de sitios web, fomenta a formación, a investigación e a difusión... WAI permite a colaboración entre empresas, discapacitados, organizacións de investigación e gobernos.
Neste sentido, en moitos países xa se desenvolveron leis obrigatorias paira asegurar a accesibilidade aos sitios web das institucións públicas e puxéronse en marcha programas de subvencións paira outras entidades ou empresas.