1er Premio, 2º Premio, 3º Premio e Premio Especial
O título do seu artigo é ‘Mito da clonación “terapéutica”: verdades e mentiras’. Por que elixiu este tema?
Os meus temas de investigación sempre son así. Traballo na Cátedra de Dereito e Xenoma Humano entre a UPV-EHU e a Universidade de Deusto, onde traballamos en temas relacionados co progreso da biomedicina. Escribimos sobre clonación, transgénesis, etc. Elixín a clonación paira os premios CAF-Elhuyar, porque en 2001 foi un tema importante.
Cal é o teu punto de vista no artigo?
Co artigo quería reivindicar que a clonación terapéutica é un mito. Paira empezar, paréceme que ese nome é totalmente inapropiado porque ao dalo quérese subliñar a terapéutica da clonación, pero en realidade non hai clonación terapéutica. É dicir, a clonación é un procedemento que non cura nada. A cuestión é que coa clonación quérese sacar una terapia paira o futuro. Pero, en principio, a clonación non é terapéutica.
Afirmou que pertence á Cátedra de Dereito e Xenoma Humano entre a UPV e a Universidade de Deusto. Que traballo facedes nel?
Traballamos en problemas sociais derivados dos descubrimentos científicos e das invencións tecnolóxicas do xenoma humano. Tratamos de profundar nestes temas, crear espazos de debate e socializar o froito do noso traballo. Paira iso, facemos publicacións, temos una revista e damos clases na universidade.
Todos os membros da Cátedra somos alumnos de dereito, pero sempre tratamos de buscar un diálogo interdisciplinar. E é que, na nosa opinión, os descubrimentos e os seus posibles efectos sobre o home non poden ser monopolizados por ninguén.
É un nivel de coñecemento adecuado da sociedade?
Non sei, o coñecemento non é equilibrado e ademais paréceme que nos mesturan moito. É o caso da clonación terapéutica. A clonación terapéutica mesturouse coa investigación de células nai, presentáronas relacionadas, pero non son o mesmo. As células nai pódense obter por outras vías. Una parte da sociedade sábeo, pero moitos non. A forma de dar a noticia, por suposto, non é aleatoria, hai moito interese detrás da difusión das noticias.
Aprendendo dereito, que lle levou aos temas científicos?
Sempre analizo os temas científicos desde o punto de vista xurídico e ético. Eu investigo o impacto social dos avances en ciencias e tecnoloxía da natureza. Neses temas vin que o dereito está bastante limitado, que había un gran reto, e por iso animeime a investigar neste campo do dereito. E é que hai poucas leis feitas e hai moito que facer. A novidade e o que está por facer chamoume.
2. Premio: ... e un día apareceron as cordas
Por que elixiu este tema paira facer o artigo?
Por unha banda, porque é un tema de actualidade e, por exemplo, está de moda en EEUU, porque aquí non se escoitou tanto, polo menos ao mesmo nivel. Por iso quixen dar a coñecer. Doutra banda, sempre me interesou a física e gústame coñecer as últimas teorías.
Cal é a túa opinión sobre a divulgación científica de hoxe?
Creo que en xeral a situación da divulgación científica é moi boa. Trabállase moito na divulgación de temas científicos e, en todo caso, ás veces por un nivel demasiado alto, agradecería que a información que se facilita sexa máis comprensible ou máis detallada.
Doutra banda, aínda que a divulgación científica en eúscaro está nos seus inicios, creo que é moi boa. Cada vez escoitamos máis temas de ciencia ao noso ao redor, e aínda que aínda queda moito por facer, paréceme que vai por bo camiño.
3er Premio: Superando límites por voz
Por que elixiron este tema?
C. L. I. Trátase dun proxecto fin de carreira, presentado o pasado mes. Eu traballo desde hai tempo no coñecemento de voz e ao entrar nesta sesión quixemos integrar as áreas de investigación. Una das liñas de investigación que queremos traballar é a domótica. Ademais, queriamos facer algo paira os diminuídos físicos. Posteriormente coñecín a unha persoa que por casualidade traballaba con persoas con problemas físicos e que quería desenvolver un proxecto deste tipo en eúscaro paira axudar aos diminuídos físicos. E é que paira eles hoxe en día non hai nada en eúscaro, e creo que si por medio da voz controlásense electrodomésticos e outros aparellos, facilitaríaselles moito a vida.
Cal é a túa opinión sobre a divulgación científica de hoxe?
C. L. I. Realízanse traballos bonitos. A min gústame moito Zientzia.net, paréceme moi interesante e cómodo. Doutra banda, aínda que se realizan ensaios, é moi difícil achegar a ciencia á xente. A miña experiencia é, polo menos, iso: a miña actividade é moi difícil de explicar a xente sinxela dunha maneira fácil de entender. Con todo, paréceme necesario, polo que deberiamos facer máis esforzo.
Premio especial: Angiogénesis tumoral
Autor: Gorka Orive Arroio
Por que elixiu este tema paira facer o artigo?
Primeiro porque está relacionado co tema da miña tese doutoral. Ademais, desde o punto de vista da divulgación científica, porque o cancro e o seu tratamento son temas de gran interese.
Cal é a túa opinión sobre a divulgación científica de hoxe?
Creo que grazas aos medios de comunicación actuais a divulgación científica está máis estendida que nunca. Con todo, a maioría das revistas están en inglés e son poucas as que se escribiron en castelán ou en eúscaro. Por iso, gustaríame destacar que os premios CAF-Elhuyar son importantes paira a divulgación científica e o fomento do eúscaro.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
