Persoas e ecosistema
A conservación do ecosistema fluvial e a adopción de medidas eficaces paira reducir o risco de inundación local non son conceptos antagónicos. Son compatibles. E non só iso, a miúdo veñen da man. É máis, a estratexia clásica de xestión de ríos --encanamento da canle, canalización do río e dragado- non só é destrutiva paira o ecosistema fluvial, senón que tamén pode ser prexudicial como estratexia anti-inundacións. Así o expresaron quen saben moito máis sobre o risco de inundación dos ríos que nós na reportaxe dedicada a este tema neste número, e ademais é una clara sintonía entre os ecoloxistas e os xestores.
O cambio de enfoque é evidente. O que fai uns poucos anos eran medidas estándar contra as inundacións, como a canalización e dragado dos ríos, que hoxe en día son rexeitadas polos xestores da Axencia Vasca da auga, precisamente porque non son especialmente beneficiosas e persistentes, a pesar de que existe una percepción social moi xeneralizada de que son intervencións efectivas contra as inundacións. Os ecoloxistas e os xestores representámolos a cada lado da corda, pero parece que a medida que se van acumulando coñecementos científicos e técnicos, vaise estendendo a preocupación polo medio ambiente na sociedade e a medida que entran en vigor as novas normativas, está a imporse una visión integral, polo menos neste ámbito. É un pracer.
Pero non son os únicos que os ecoloxistas e xestores estiveron a cada lado da corda. É o caso das inundacións. Ou no xogo das competencias, as que queren dedicarse á construción de terreos que non deberían utilizarse paira a construción desde o punto de vista do risco de inundación. En consecuencia, xunto coas solucións adecuadas paira as persoas e o ecosistema, será imprescindible romper mitos e facer pedagoxía e establecer medidas que aseguren o respecto das normativas para que ninguén poida crear novos focos de risco á conta de todos.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
