Neste número recibimos un tema que nos corresponde de cheo. De feito, a comunicación da ciencia fainos inevitablemente formar parte do sistema de ciencia, tecnoloxía e innovación. Estamos especializados na comunicación da ciencia e impúlsanos un desexo. E o signo dese empeño sería una sociedade que non leva por título a cultura científica: non terá pronombre, porque simplemente será cultura, como todos os temas que empatamos hoxe á cultura, senón cultura, non cultura.
Con todo, non hai cultura sen sociedade, polo que nos preocupou máis que o resto das conclusións una das actitudes dos habitantes de Euskal Herria sobre ciencia, tecnoloxía e innovación. No estudo levado a esta revista afírmase que non teñen especial interese polos temas relacionados coa ciencia e a tecnoloxía, salvo que lles sexan de utilidade no seu día a día. A conclusión non é nova, en verdade, e non nos pillou por casualidade. Xa se recolleu nas opinións do Eurobarómetro a nivel europeo ou nas enquisas da FECYT en España. Este primeiro estudo realizado especificamente en Euskal Herria confirma, por tanto, algo que xa sabiamos.
Con todo, non deixa de ser preocupante pola sabedoría, porque baixa a base da nosa vontade. E é que se non temos un interese especial pola ciencia e a tecnoloxía, que queremos paira a nosa sociedade? Despotismo científico ilustrado? Algúns non nos gustaría e afortunadamente non parece. Os participantes no estudo teñen una sólida opinión sobre os científicos e sobre o sistema de ciencia e tecnoloxía, son moi críticos coas políticas científicas en activo e teñen claro que é imprescindible manter o espírito crítico fronte á ciencia e a tecnoloxía. Isto non é ter un interese especial pola ciencia e a tecnoloxía, é una contradición. Pero non é baladí. E é que é un obstáculo paira o espírito que nos impulsa e una boa escusa paira facer ciencia e tecnoloxía sen pobo.