O futuro e o pasado humano
En decembro de 2015 celebrouse en Washington o Cume da Edición Xenética Humana, na que se debateu a nova técnica que se escoita ultimamente tantas veces: CRISPR. Os pos están a envorcarse, xa que, a pesar de que anteriormente se desenvolveron outras técnicas paira modificar as nosas características xenéticas, o CRISPR introduce una importante novidade: editar os xenes é máis fácil que nunca e é moi económico. Pon a disposición de calquera laboratorio a edición dos xenes.
Xa existe un país que regulou o uso desta técnica: Gran Bretaña aprobou a edición xenética de embriones humanos, só paira a investigación, iso si.
A técnica pode achegar novas oportunidades paira o futuro e preocupacións. Ao tratarse dun tema candente, quixemos traelo ao escritorio.
Doutra banda, quixemos mirar cara atrás, mirando o pasado da nosa especie. Homo sapiens apareceu fai uns 200.000 anos, nunha época na que vivían varias especies humanas. Saíu da súa cidade natal, África, fai 70.000 anos, e empezou a estenderse a todos os continentes. Aínda fai apenas 30.000 anos vivía na Terra xunto con polo menos tres homínidos: os neandertales, en Europa e no oeste asiático; os denisoveses, en Asia; e os humanos da illa de Flores, en Indonesia. Pero todos foron desaparecendo e agora somos a única especie humana que sobrevive na Terra. Por que só? Por que desapareceron todos os demais?
Foi algunha característica da nosa especie a que nos levou a impornos? Falouse de imaxinación e creatividade, de maior capacidade cognitiva, do noso carácter social e cooperativo… Pero hai outra opción: ser una casualidade.
Quixemos dar cabida a un dos episodios máis interesantes da evolución humana e paira iso contamos coa presenza de catro expertos. Catro expertos e catro puntos de vista. María Martinón Torres, investigadora da Universidade de Londres; Carmen Manzano Basabe, profesora de antropoloxía da UPV; Joseba Ríos Garaizar, investigador do Centro de Investigación en Evolución Humana CENIEH; e Diego Garate Maidagan, investigador da Universidade de Tolosa. Esperamos que gocedes tanto como nós das súas reflexións.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
