Propoñen como crear mellores soportes paira a fabricación de tecidos humanos artificiais

Etxebeste Aduriz, Egoitz

Elhuyar Zientzia

giza-ehun-artifizialak-egiteko-euskarri-hobeak-nol
Nanoandamio de chitosano e nanotubos de carbono que imitan o óso humano. Ed. SGIKER UPV/EHU

Investigadores da UPV-EHU e da Universidade de Oxford propoñen una nova estratexia paira o mellor transporte de osíxeno e nutrientes nos tecidos humanos artificiais. A clave está na estrutura dos soportes téxtiles.

Paira a fabricación de órganos e tecidos artificiais utilízanse nanoandamios como soporte paira o crecemento celular. E un dos grandes desafíos é transportar ben o osíxeno e os alimentos necesarios para que as células funcionen. “As estadas colócanse no lugar onde hai que substituír o tecido danado, por exemplo, si o paciente perdeu un anaco de óso, o buraco énchese cunha estada que imita as propiedades do óso. Nestas estadas as células crecen de forma natural, ás veces con factores de crecemento”, explica o investigador Eneko Axpe. O problema é que o número de células nos tecidos é enorme (uns 1.000 millóns de células por cada cen gramos) e “todas as células deben respirar e alimentarse. Si non, morren e non se crean novos tecidos".

Pois ben, Axpe e os seus compañeiros chegaron á conclusión de que una das claves paira transportar ben o osíxeno e os nutrientes son os ocos intermoleculares da estada. A estratexia que propoñen é aumentar estas marxes facilitando a difusión do osíxeno e os alimentos. Paira iso utilizáronse estadas de biopolímero na txitosa. Ao chitosán engadíronselle nanotubos de carbono, o que permite modificar libremente os ocos intermoleculares.

Babesleak
Eusko Jaurlaritzako Industria, Merkataritza eta Turismo Saila