A sustancia chamada xel utilízase principalmente paira preservar o seu aspecto físico. Aínda que a sala é só un líquido de cadeas moleculares, realízanse profundas investigacións científicas á súa ao redor.
Estas sustancias atópanse a medio camiño entre o estado sólido e líquido. Cando a fase líquida do xel sofre cambios (a temperatura ou ao estado do disolvente), o equilibrio rompe, a estrutura cambia, estírase, contráese ou se infla.
Os investigadores do Instituto Tecnolóxico de Cambrige, Toyoichi Tanaka, e Eriko Sato Matsuo, estudaron estes fenómenos introducindo a sala de acrilamida nun cilindro. Dependendo da concentración de acetona, a habitación se deforma de dúas formas diferentes: a de bulbo ou a de bambú.
Cando se deforma en forma de bulbo no cilindro aparecen zonas contraídas e zonas inchadas. Cando se deforma en bambú, a membrana de xel divídese en capas dentro do cilindro e adopta a forma de bambú. Tras a modificación dalgúns parámetros externos, os investigadores conseguiron establecer nunha táboa concreta as condicións de creación de cada modelo.
Estes novos datos permiten dar algúns pasos en bioloxía. Por exemplo, cando se incha o xel natural que se atopa no globo ocular, a retina sóltase producindo graves problemas. Coñecer as causas e mecanismos de leste sopro pode evitar este tipo de enfermidades.