O vidro e os metais rompen de forma totalmente diferente. Os metais se deforman antes de romper. Con todo, o vidro rompe bruscamente, por iso dise que é un material fráxil. Con todo, segundo os investigadores da Universidade de Montpellier e do laboratorio CEA, a fractura que se produce en ambos os casos é moi parecida á da escala nanoscópica.
A fisuración realízase xeralmente mediante a unión de ocos defectuosos nos metais. En consecuencia, as superficies separadas pola fisuración son rugosas a escala micrométrica. Á mesma escala, as superficies de fisuración do vidro roto son lisas, pero baixando á escala nanométrica obsérvanse engurras na superficie de fisuración como nos metais.
Paira demostrar que as engurras aparecidas no vidro tamén son debidas a ocos defectuosos, utilizouse a análise topográfico da superficie de fisuración. Parece que esta investigación contribuirá a mellorar o deseño da estrutura do vidro e a coñecer os mecanismos básicos da ruptura.