Descentralizando a web
Tanto Internet como a web, ideada por Tim Berners-Le, creáronse paira dispor de redes distribuídas nas que as ferramentas de información e comunicación distribuiríanse entre os nodos de devandita rede. E así foi nun principio: as páxinas web, os servizos web e a información estaban divididos en múltiples servidores, sendo a principal ferramenta de comunicación, o correo electrónico, un servizo distribuído entre moitos provedores de correo. Pero aos poucos, a medida que a rede cobra importancia e aumenta o número de usuarios, a tea converteuse no obxectivo das grandes compañías con ánimo de lucro. E, como é habitual, estas compañías conseguiron o seu obxectivo: hoxe en día, eses poucos xigantes dominan a rede e convertéronse nunha rede centralizada. Berners-Le teno claro: “O que no seu día era una gran variedade de blogs e webs quedou comprimido baixo o poderoso peso dunhas poucas plataformas dominantes”. Vai máis aló: “A Web converteuse nun axente de inxustiza e de distribución que está baixo o control das poderosas forzas que utilizan en beneficio das súas propias axendas”. Pero é paira tanto? Está tan centralizada a web?
Web centralizada actual
Pensemos por un momento no sistema de comunicación que máis se utiliza actualmente en lugar do correo electrónico anterior. A maioría utiliza programas de IM (Instant Messaging ou Mensaxería Instantánea) (Whatsapp, Facebook Messenger, Telegram...), entre os que posiblemente Whatsapp sexa a máis utilizada. Tanto Whatsapp como o resto teñen detrás una empresa (no caso de Whatsapp, Facebook está detrás) na que todas as comunicacións están centralizadas e só serven paira comunicarse con outros usuarios do mesmo servizo. A videoconferencia tamén é moi utilizada; o sistema dominante, Skype, é un servizo centralizado, controlado por Microsoft, que só serve paira comunicarse con outros usuarios de Skype. Doutra banda, o uso do correo electrónico segue sendo moi alto, xa que antes había multitude de provedores de correo e hoxe en día pódense contar cos dedos de mánoa provedores de servizos que xestionan os e-mails de case todo o mundo, liderados por Gmail. E é que Google, propietario de Gmail, é o líder dos sistemas operativos dos teléfonos móbiles, e el, Android, obríganos a facer todo o que non nos obrigue a abrir una conta Gmail. Así mesmo, moitos dos correos corporativos das empresas, aínda que con nome de dominio propio, son os ofrecidos por estes poucos provedores.
En canto ás redes sociais, todas as interaccións sociais tanto de Facebook, Twitter, Instagram como de calquera outra rede sitúanse nos servidores destas empresas e non serven paira comunicarse con usuarios doutras redes sociais. Paira compartir ou consumir contidos de vídeo, todo o mundo utiliza o coñecido servizo Youtube de Google.
E o mesmo con todo o demais: Amazon está a converterse no nodo central de todas as compras de todo o mundo; AirKbB e TripAdvisor, do turismo; os contidos audiovisuais consúmense desde Netflix; cada vez fanse máis sitios web en Wordpress e sérvense a través del; as colaboracións en grupo realízanse en Google Docs nas escolas... E ademais, moitos dos sitios web e servizos web existentes fose deles están dispoñibles no servizo de albergue web que ofrece Amazon.
Activ\Pub/Mastodon, a iniciativa de descentralización máis coñecida
Hai xa un tempo que están a xurdir iniciativas e alternativas paira cambiar isto. Paira coordinalos, impulsalos e dalos a coñecer celebrouse por primeira vez en 2016 o congreso Decentralized Web Summit, que volveu celebrarse en 2018. A web do Congreso é un bo lugar paira coñecer estas iniciativas. A Fundación Mozilla tamén colgou na súa páxina web una selección dos artigos máis interesantes.
Una das iniciativas máis coñecidas e exitosas é o Activ\Pub: Trátase dun estándar definido e recomendado polo W3C ou World Wide Web Consortium (organización que define os estándares da web e promove a web aberta, creada e dirixida por Tim Berners-Le), que define o protocolo paira una rede social descentralizada. De aí o nome de Activ\Pub: protocolo paira publicar a actividade (activity) (pub), que é o que facemos nas redes sociais, facer pública nosa actividade. Co formato de datos aberto Activity Streams 2.0, o usuario ofrece una API de creación e actualización de contido nun servidor e define outra API paira compartir notificacións e subscricións entre servidores.
Talvez non nos sexa coñecido o Activ\Pub, pero seguramente ouvimos falar do servizo Mastodón que se construíu sobre el. O microblogging é un servizo paira compartir, paralelo a Twitter, pero diferente: Pódense facer toots de até 500 caracteres (equivalentes aos tweets) e sobre todo é descentralizado. Isto significa que existen varios provedores que ofrecen o servizo de microblogging Mastodon, pero que a inscrición en calquera deles permite a continuidade de usuarios alleos. Cada servizo ten as súas propias normas, algúns servizos constrúense ao redor das comunidades... Así, non hai una soa empresa que decida que publicar e que non, ou a quen ten que pechar a conta; na maioría dos provedores non hai publicidade; non están pensados para que poidamos pasar o maior tempo posible; quen queira pode abrir un novo servidor ao redor da comunidade que queira, co obxectivo que queira, etc.
Hai moitos servidores deste tipo no mundo, dos que quizá o máis coñecido sexa Mastodon.social. Na comunidade vasca tamén hai máis dun servidor, o máis coñecido é Mastodon.eus. Aí atoparemos microblogaris vascos, pero tamén podemos ser seguidores de calquera persoa do mundo.
Con todo, o microblogging non é o único que se pode facer con Activ\Pub, senón que está pensado paira publicar e compartir todo tipo de actividades. Por exemplo, tamén se construíu o servizo PixelFed paira compartir imaxes, similar ao de Instagram, e outro paira vídeos, como o de PeerTube, o de Youtube. Pero a diferenza do resto, PixelFed e PeerTube están distribuídos e son varios os provedores que ofrecen este servizo a nivel mundial. Á hora de redactar este artigo aínda non hai provedores destes servizos na comunidade vasca, pero seguro que tamén virá. Tamén está en marcha o servizo de blogs distribuído baseado en Activ\Pub paira compartir artigos longos, Plume.
Nextcloud/OwnCloud, Matrix, Solid... e máis
Outra importante e coñecida iniciativa de descentralización é Nextcloud (ou OwnCloud), una plataforma de software libre paira aloxar e compartir ficheiros. A través dela podemos gardar e compartir os nosos arquivos, contactos, calendarios, tarefas, marcadores, notas, etc. e editalos conxuntamente. Tamén está distribuído e podemos compartir as nosas cousas cos usuarios doutros servidores, xa sexa nun provedor online ou nun servidor propio. Así, Google Calendar, Google Contacts, Google Drive, Google Docs, Dropbox, Delicious, Evernote, Google Tasks, etc. é una alternativa e, ademais, distribuída. Este servizo está a verse cada vez en máis empresas.
Paira realizar de forma distribuída comunicacións privadas (mensaxería instantánea, videoconferencias…) distintas do correo electrónico, existe un protocolo: Matrix. Define un estándar HTTP API paira publicar mensaxes nun formato estándar, en tempo real e en diferentes canles, nun servidor e subscribirse a eles. En definitiva, isto permite facer cousas como as que se poden facer en Whatsapp (comunicar e compartir cousas en tempo real cunha persoa ou grupo) e facer videoconferencias con Skype. Pero, por suposto, de forma distribuída. Nós podemos utilizar un provedor ou servizo (un dos que se ofrecen online ou un servidor Matrix instalado no noso computador) e comunicarnos con calquera que estea en calquera outro. Este servizo está a estenderse e utilizando cada vez máis.
Cabe destacar o proxecto Solid, que Tim Berners-Le, creador da web, está a impulsar nos últimos anos. A palabra Solid provén do Social Linked Data. O seu obxectivo é que os usuarios recuperen a propiedade e o control dos seus datos e información, que ultimamente está en mans de grandes empresas. Paira iso, pretende crear una plataforma distribuída paira aplicacións que funcionen sobre datos estruturados, a data linked, na que os datos están baixo o control do propietario e este decide a que aplicacións autorízase o seu acceso, a diferenza do que ocorre agora, xa que agora os datos cédense directamente a unha aplicación e á empresa que está detrás, con todos os permisos e dereitos de propiedade. Tamén creou una empresa paira impulsar o proxecto Solid, Inrupt. Trátase dun proxecto aínda en fase de desenvolvemento, pero como Berners-Le está detrás, seguro que haberá que seguir.
Ademais, existen outros moitos proxectos e iniciativas. Por exemplo, o navegador Beaker permite navegar polas webs e aloxar e servir as webs en modo P2P. Doutra banda, o IPFS serve paira facer o mesmo (aloxar páxinas web en modo P2P en lugar de aloxalas en servidores) a través do software instalado no computador dos usuarios. Indie Auth é un protocolo de logeo descentralizado que serve paira autenticar noutros servizos co único usuario creado nun servizo. A lista é infinita.
Algúns dos proxectos e servizos de descentralización web poden estar en fase de desenvolvemento e/ou inmaturos, pero a maioría deles xa están maduros, estendidos e bastante probados. Que necesitan, pois, paira ofrecer un servizo tan bo como os servizos centralizados e que sexan a súa verdadeira alternativa? Só ter máis usuarios. Paira que necesitamos una rede social si non é paira compartir cousas coa xente? E paira que serve si ten moi poucos usuarios? Ou que sentido ten un sistema de comunicación excelente si non nos serve paira comunicarse con ninguén porque case ninguén o utiliza? Con todo, se aos poucos a xente vai unindo, una vez alcanzada una masa crítica mínima, todo ponse en marcha de forma espontánea, e a dispoñibilidade da rede e a masivización da mesma virá dada. Se probamos e empezamos a utilizar todos estes servizos, talvez consigamos que a web volva ser a primeira vez que nunca tivo que deixala.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
