Compartir: una nova era da economía?
As siglas P2P representan a Peer To Peer, é dicir, de igual a igual, e queren expresar o compartir ou a colaboración entre iguais. Os sistemas P2P creados fai uns 15 anos, como Emule e Bittorrent, permitían o intercambio de ficheiros a través da rede, e agora creáronse servizos P2P paira compartir outros temas de consumo como o lugar de durmir ou as viaxes de automóbiles. Obviamente, estes temas non se poden enviar pola rede como un ficheiro, pero axudan a relacionar os bens compartibles dunhas persoas coas necesidades doutras.
Compartindo de todo
Uno dos servizos máis proliferados é o de compartir viaxes en coche, denominados en inglés carpooling. Existen moitos servizos deste tipo: Blablacar, Amovens, Circle Ride... Tamén se crearon outros servizos similares, os chamados real-estafe ridesharing, nos que expresamos una necesidade de viaxe que temos no momento e lévanos a cambio dunha rede de coches particulares. Exemplos: Uber, Lyft, Sidecar...
Tamén está moi de moda compartir aloxamento paira vacacións. Paira o intercambio de vivendas en período vacacional disponse de servizos denominados home exchange, como InicioExchange, InicioForExchange e LoveInicioSwap. Outros servizos son do tipo accomodation sharing. Neles aloxamos á xente na nosa casa a cambio de que nós vaiamos a casa doutros. BeWelcome e CouchSurfing son deste tipo. Por último, no noso fogar hai servizos de aloxamento de persoas en vacacións, o máis coñecido é Airbnb.
O crowdfunding ou financiamento colectivo tamén se pode considerar como una forma de compartir. Neste caso compártense os gastos de financiamento dun produto, normalmente polo produto final. Kickstarter e Indiegogo son probablemente as máis coñecidas.
E hai servizos paira compartir ou ofrecer moitas máis cousas: comidas (Kitchen-surfing, Cookening, CompartoPlato...), tempo (TimeBank...) e calquera outra que se nos ocorra.
Posicionamento contrario aos sectores tradicionais
Estas novas actividades afectan claramente a sectores económicos como hoteis, taxis, transporte público, etc. Por iso, nos lugares onde máis se estenderon estas actividades, estes sectores enfrontáronse.
Por exemplo, as asociacións de hoteis de Nova York e Amsterdam solicitaron que os aloxamentos ofrecidos no servizo Airbnb sexan sometidos ás mesmas medidas de seguridade e impostos que os hoteis e á obtención da licenza, e fixérono en Amsterdam. A Lei de Arrendamentos aprobada en España en 2013 deixa en mans das Comunidades Autónomas a regulación destes alugueres privados e estase expondo a súa prohibición en Madrid.
As asociacións de taxistas tamén se levantaron contra o servizo Uber en moitas cidades, porque consideran que o servizo real e estafe ridesharing é, en definitiva, moi parecido ao taxi e a competencia é inxusta. En Francia, antes de utilizar un servizo en Uber aprobouse una normativa de 15 minutos de espera que foi rexeitada. En Bruxelas non deixan traballar a Uber e en Seattle limitan o número de coches.
As protestas contra Airbnb e Uber son, en certa medida, comprensibles, xa que nelas non existe una verdadeira compartición ou intercambio: hai persoas que deixan que outras persoas utilicen os seus bens a cambio de diñeiro, polo que pode considerarse una actividade lucrativa. Enténdese menos a demanda de denuncia e peche interposta por Fenebús, asociación de compañías de autobuses de España, contra Blablacar, que permite compartir viaxes reais de automóbiles.
En canto ao Crowdfunding, a lei que o Goberno Español propuxo paira a súa regulación levantou pos na rede ao crer que era demasiado restritiva e que mataría ao crowdfunding. Os límites que se querían establecer paira os financiamentos que se realizaban eran os seguintes: un máximo dun millón de euros por proxecto e un máximo de 3.000 euros por proxecto e 6.000 euros anuais por persoa. É certo que isto limita moito o apoio que os grandes investidores poden prestar aos grandes proxectos, pero nos proxectos individuais apoiados por moitos individuos (como son os proxectos de crowdfunding real ou financiamento masivo) dificilmente supéranse estas cifras.
Outros moitos sectores tamén mostraron as súas inquietudes e protestas ao redor destes modelos económicos de compartir: hostalaría, contra a repartición de comidas, sectores, banca de tempo, etc. Pero as protestas e as queixas quéixanse, parece que a economía de compartir seguirá crecendo moito.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
