Hasiera »   Mundu digitala »   Liburu elektronikoak eta DRM: musika- eta bideo-industrien akatsak errepikatzen

Libros electrónicos e DRM: repetindo erros das industrias da música e o vídeo

• Zabaldu:
• Twitter
• Facebook
• Emaila

O pasado mes de setembro falámosvos dos sistemas DRM (Dixital Rights Management), que se utilizaron paira evitar copias de cancións e películas en formato dixital. Entón diciamos que neses soportes o DRM estaba morto, pero estaba a darse os primeiros pasos paira o mundo dixital, que igual se resucitaría na industria do libro. En pouco máis de medio ano, moitos axentes (librarías online, editoriais ou fabricantes de hardware, tanto de Euskal Herria como de fóra) incorporáronse ao negocio dos libros dixitais e aclarouse o panorama: a industria de libros dixitais apostou polo DRM.

Coma se pasáronse 10 anos inútiles, a industria dos libros está a repetir os mesmos erros que os da música e o vídeo cos sistemas DRM. E é que, como diciamos o pasado mes de setembro, estes sistemas teñen dous grandes problemas: por unha banda, xeran moitos problemas aos usuarios e, en lugar de animarlles a comprar discos, películas ou libros, lévanlles a conseguilos por redes P2P e outras vías similares; por outro, estes sistemas son inútiles e sempre haberá alguén que logre superar o respaldo.

Limitacións e problemas paira os usuarios

Os sistemas DRM que se instalan nos libros dixitais consisten, en primeiro lugar, no rexistro do vendedor dos dispositivos utilizados paira a lectura de libros dixitais (libro electrónico, computador, teléfono móbil...), cun número máximo, na instalación dun software específico que asegure a adquisición legal dos libros, e na adquisición e descarga dun libro dixital, que vén encriptado e só pode lerse en devanditos dispositivos rexistrados. En definitiva, non se compra o libro, senón a licenza paira ler o libro en determinadas condicións, como co software. E moitos dos dereitos que tiñamos cos libros de papel e que nos garantía a lei reducíronsenos: o único que podemos facer é que nós os vexamos nos nosos dispositivos, e non podemos deixar libros a familiares ou amigos, ou tomalos en préstamo desde as bibliotecas... O control é totalmente orwell.

O feito de querer realizar un control tan estrito xera, ademais, moitos inconvenientes. Por exemplo, o software paira a lectura dalgúns sistemas DRM só serven paira determinados dispositivos ou sistemas operativos. Doutra banda, ao cambiar un computador, teléfono ou libro electrónico, este cambio debe rexistrarse nas tendas nas que adquirimos os libros e débense descargar de novo os libros que se poderán ler neste novo dispositivo, pero para que o cambio de dispositivo sexa aceptado hai que pasar un tempo e, nalgúns casos, o máximo de descargas pode excederse si cambiamos moito o dispositivo.

Finalmente, con todos os problemas que xeran, inducen aos usuarios a buscar libros na rede de forma gratuíta, conseguindo o efecto contrario do que se pretendía, evitar a pirataría.

Todo en balde

Ademais, antes ou despois, os usuarios conseguen craquear ou eliminar todos os sistemas DRM. Así ocorreu cos sistemas paira evitar copias de música e películas, e así está a suceder cos dos libros. Os sistemas DRM de Amazon e Barnes Nobre están xa destruídos. Por outra banda, os libros tamén teñen un buraco analóxico, nada pode evitar escanear un libro por páxinas e escanear OCR (pasar un reconocedor de caracteres paira converter a imaxe en texto). Así, redes como emule están cheas de libros dixitais comerciais.

Apple apareceu recentemente no escenario dos libros electrónicos co seu iPad, un dispositivo basicamente similar ao dos lectores de libros electrónicos, cuxa característica máis destacable é a súa pantalla táctil a cor, polo que foi presentado como máis apropiado paira a lectura de xornais e revistas con fotografías. A esperanza dos xornais é que o iPad convértase nun negocio en declive no papel, do mesmo xeito que antes o binomio iPod-iTunes recibiu o da música; só neste contexto pódese entender a acollida desproporcionada dos medios a este dispositivo pouco innovador. E é sabido que Apple non ten ningún inconveniente en inclinarse polas industrias de contidos e encher os seus dispositivos de DRM.

Con todo, este modelo que expoñen editoriais, comercios e fabricantes de hardware non ten futuro. Fallou na industria da música e o vídeo, e así o fará tamén no libro. A pesar de que todo isto comezou, e polo momento a aposta polo DRM é maioritaria, xa empezaron a aparecer outros movementos. Por exemplo, os lectores Sony Reader e as súas tendas online, que ao principio utilizaban o DRM de Adobe, xa o quitaron. Ademais, moitas tendas e pequenas editoriais venden libros sen DRM. O resto tentará manter a situación, pero a desaparición do DRM é só una cuestión de tempo.