Ensino dun pauma
400
A evolución da vida en 4.500 millóns de anos non serviu para nada ao Míster P. Do mesmo xeito que calquera outro trauma, ten una cola longa e colorida, de cores moi vivas, que fai un baile que atrae á femia con toda naturalidade. A evolución non fallou. O problema é a femia que Míster P. quere cortejar. Non é un pauma femia, xa que non é un pauma nin un ave máis. O amor de Míster P. é o chafariz dunha gasolineira.
A fama de Míster P., que acudía todos os días a seducir o chafariz na localidade inglesa de Brierly, era tan obstinada que tamén saíu nos informativos da BBC en 2006. O pauma mesturábase coa cor do chafariz e o ruído que facía durante o seu funcionamento. Soa como as verdadeiras femias de pauma e engana profundamente a Míster P.
A partir desta anécdota, o biólogo Antonio José Osuna Mascaró escribe un libro: O erro do pavo inglés. "Rimos cando sabemos a historia do trauma --di Osun-, pero quizá os humanos tamén cometemos erros desta magnitude. En definitiva, somos animais baleiros".
Esa é a idea xeral que subxace ao libro de Osuna. Somos animais e temos o mesmo comportamento que os animais, por exemplo, cometemos outros erros similares ao que comete Míster P.
O pauma inglés é o primeiro exemplo do libro e o máis importante, pero non é a única historia que conta Osuna. Establece relacións sorprendentes ao longo do texto. Por exemplo, une orcas e sacarina, explica que é a vida e intercala moitas outras historias. Utiliza a física e a química cando é necesario e constitúe un relato moi entretido.
O libro analiza en profundidade como o home se ve a si mesmo e como outros animais. E niso é especialmente interesante a idea básica do libro: somos animais. Con todo, somos animais antropocéntricos, o que abre o camiño á reflexión. A reflexión que realiza Osoa neste libro é moi interesante neste sentido.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
