Como moitos, sorprendeume o desenvolvemento de novas tecnoloxías. Nas dúas áreas nas que traballo, tanto en investigación como en docencia, supuxo un cambio radical. E iso prodúceme sentimentos contraditorios: por unha banda, creo que nos abre grandes posibilidades, pero por outro, preocúpame tamén onde imos e onde imos chegar.
Pola súa banda, axítame ver que a competitividade prevalece sobre os principios éticos, sobre todo na investigación, o que desgraciadamente supón una confrontación máis que á cooperación. No ensino, por outra banda, pertúrbame a actitude do profesorado que despreza o interese dos alumnos.
Por último, fascíname a natureza en xeral, especialmente os ecosistemas da alta montaña: a súa biodiversidade e as súas estratexias de vida vexetal e animal…
Custoume bastante facer a resposta, pero creo que o que realmente me gustaría é cambiar os hábitos de consumo e os modelos. Por exemplo, estou moi preocupado polos sistemas de produción intensivos de alimentos, polas orixes dos alimentos, e gustaríame apostar pola soberanía alimentaria, por fórmulas que alcanzasen sistemas produtivos sustentables ligados ao territorio.
Paira iso é imprescindible coñecer e comprender a rede trófica dos ecosistemas. Clarificar os mecanismos que se dan nestes ecosistemas paira a reciclaxe dos alimentos e a diversificación e riqueza da produción, pondo o acento no lugar (o territorio) e utilizando as estratexias que a propia natureza achéganos. Por exemplo, entre os seres vivos hai moitos exemplos de simbioses. Coñecendo estas estratexias e facendo un uso adecuado, creo que gañariamos moito. Ademais, con esta produción todo vincúlase: cultura, terra, paisaxe, persoas…