2006/10/01
224. zenbakia
eu es fr en cat gl
Aparecerá un contenido traducido automáticamente. ¿Deseas continuar?
Un contenu traduit automatiquement apparaîtra. Voulez-vous continuer?
An automatically translated content item will be displayed. Do you want to continue?
Apareixerà un contingut traduït automàticament. Vols continuar?
Aparecerá un contido traducido automaticamente. ¿Desexas continuar?
Pola atmosfera de Saturno
Texto xerado polo tradutor automático Elia sen revisión posterior por tradutores.
Elia Elhuyar
Saturno ten un sistema de aneis espectacular e característico. De aí a súa popularidade. Pero ten outras características únicas, como a atmosfera. Precisamente, o obxectivo do grupo de Planetarios Científicos da UPV é investigar as atmosferas dos planetas. Os investigadores da UPV estudan as nubes e as néboas, a súa distribución vertical e os seus movementos e, en xeral, a meteorología.
Pola atmosfera de Saturno
01/10/2006 | Kortabitarte Egiguren, Irati | Elhuyar Zientzia Komunikazioa
Imaxe de Saturno recollida en 2002 polo Telescopio Hubble.
PLATAFORMA/ESA/HST
Paira investigar a atmosfera de Saturno utilizáronse as imaxes tomadas polo Telescopio Espacial
Hubble entre os anos 1994 e 2004. Máis de duascentas imaxes. Estas imaxes, vistas desde diferentes lonxitudes de onda, axudan a analizar como é e como é o planeta. Ese sería, dalgunha maneira, o estudo realizado polos investigadores a partir das observacións.
Pero tamén se pode realizar una simulación numérica. Paira iso utilizan varios códigos numéricos. Estes códigos reproducen a entrada de fotóns á atmosfera e a súa propagación en diferentes direccións. Algúns fotóns son absorbidos e outros son reenviados ao espazo, é dicir, son reflectidos pola atmosfera.
O equipo investigador da UPV leva varios anos desenvolvendo estes códigos numéricos. De feito, en función da luz reflectida pola atmosfera pódense deducir as partículas que se atopan detrás desta reflexión. É dicir, analizando a luz reflectida pódese determinar o número de capas de nubes, a súa extensión, as súas características ópticas, etc. Así estudaron as nubes de Saturno e o seu desenvolvemento durante dez anos. É un prazo relativamente longo.
Cambio de ventos
Una vez analizada a estrutura da atmosfera, estudouse a altura na que se mediron previamente os ventos do planeta xigante. Este traballo foi realizado por investigadores do mesmo grupo. Isto é imprescindible si quérese entender a meteorología do planeta, xa que proporciona una visión tridimensional da atmosfera.
Neste estudo comparáronse as imaxes obtidas polo Telescopio Hubble coas tomadas anteriormente pola nave Voyager. O equipo de Ciencias Planetarias observou en 2003 un enorme cambio de ventos no ecuador na atmosfera de Saturno. Ninguén o esperaba.
Hemisferio sur de Saturno, imaxe tomada pola sonda espacial Cassini. ven numerosas ondas, fenómenos meteorolóxicos e pequenas tormentas.
PLATAFORMA/CASSINI
Na década dos 80, a nave Voyager mediu ventos de 1.700 km/h de intensidade no ecuador de Saturno. No ano 2003 obsérvase un declive do 40% deste valor, coma se os ventos freásense ou freasen bruscamente. En 2004, cando a sonda espacial Cassini chegou a Saturno, déronse conta de que nalgunhas lonxitudes de onda os ventos eran máis lentos e noutras máis rápidos. Adiantaron entón a hipótese de que os ventos se freaban coa altura. É dicir, que canto máis alto é o vento, máis lento é e viceversa. Isto non é un descubrimento novo, xa que os ventos en xeral cambian de altura na atmosfera. Con todo, o equipo investigador da UPV demostrou que esta hipótese era realmente certa, baseada en medicións de altura e vento.
Ademais, observaron un cambio indubidable respecto dos datos medidos pola nave Voyager. O motivo pode ser: En 1990 produciuse una terrible tormenta no ecuador de Saturno, maior que a propia Terra. Este fenómeno ocorre cada trinta anos en Saturno e perturba gran parte do planeta. Na actualidade está a investigarse, entre outros temas, o impacto deste tipo de fenómenos na atmosfera de Saturno.
Resumo do proxecto
Análise da estrutura vertical das nubes e aerosois atmosféricos de Saturno, a partir das observacións recibidas do Telescopio Espacial Hubble.
Director
Agustín Sanchez-Lavega.
Equipo de traballo
A. Sanchez-Lavega, J. Arregi, S. Baeza, R. Óso, E. Garcia-Melendo, J. Legarreta, S. Perez-Hoyos, J. F. Vermellas, N. Barrado e J. Peralta.
Departamento
Física Aplicada I.
Facultade
Escola Técnica Superior de Enxeñaría.
Financiamento
Ministerio de Educación e Ciencia, Goberno Vasco e UPV.
Financiamento
http://www.ajax.ehu.es/index.eúscaro.html
De pé, empezando pola esquerda: Jesus Arregi, Santiago Baeza, Ricardo Óso, Enrique Garcia-Melendo e Jon Legarreta. Sentado: Agustín Sanchez-Lavega, Santiago Perez-Hoyos e José Félix Vermellas.
(Foto: S. Perez-Hoyos)
Kortabitarte Egiguren, Irati
Servizos
224
2006
Servizos
042
Universidades; Astronomía
Difusión do coñecemento
Biblioteca