A maioría desenvolvéronse en función da aplicación, xa que en ocasións o polímero adoita estar protexido pola comida e noutras ocasións, na estrutura do coche. En ambos os casos as características necesarias son totalmente diferentes.
Os polímeros son moléculas xigantes, pero sintetízanse a partir de pequenos compostos básicos: monómeros. Repiten os monómeros e forman cadeas longas. De feito, o nome do polímero indica a partir de que monómero obtívose: por exemplo, o poliestireno (PS) obtense do estireno, o cloruro de polivinilo (PVC) do cloruro de vinilo, etc.
Con todo, non todos os poliestirenos son iguais; dependendo da lonxitude da cadea, da forma de sintetizar o polímero e da forma de procesado, o resultado final pode variar considerablemente. Por tanto, antes de proceder ao estudo de calquera polímero, é necesario caracterizar con precisión as súas características, como o peso molecular.
Propiedades de transporte
Na Facultade de Química de San Sebastián investíganse, entre outras cousas, as propiedades de transporte dos polímeros, é dicir, o transporte de moléculas pequenas (vapor de auga, osíxeno, CO 2 ...) nun polímero.
As películas transparentes utilizadas paira protexer a comida, por exemplo, están fabricadas en polímeros. Cando esta película protexe una filete hai que saber que sustancias absorbe, en que cantidade, a que velocidade, cando se satisfai, como se transportan estas sustancias dentro do polímero e cantas delas chegan alén. Ademais destes estudos, analízase a permeabilidade do polímero, o tamaño dos ocos existentes entre as moléculas que o compoñen.
Desta forma analízanse as propiedades de transporte dos polímeros correspondentes.
Polímeros biodegradables
Todos estes estudos teóricos e experimentais perseguen o mesmo obxectivo: comprender e coñecer mellor as propiedades de transporte dos polímeros paira melloralas posteriormente. É dicir, a industria pretende desenvolver o polímero máis adecuado a cada aplicación, tendo en conta o prezo e a facilidade de manexo.
En breve, con todo, deberán ter en conta una característica que até agora non se considerou: a biodegradabilidad. Isto débese a que os polímeros degrádanse lentamente e, en moitos casos, neste proceso xéranse produtos prexudiciais paira o medio ambiente. Por iso, a lexislación esixe que dentro de poucos anos os polímeros sexan en gran medida biodegradables. Uno dos propósitos dos investigadores donostiarras é comezar a investigar polímeros con estas características.