Conexión a Internet sen cables
Os alumnos da Facultade de Informática de San Sebastián xa non teñen que entrar na biblioteca ou laboratorio e enchufar o portátil paira poder navegar por Internet. Só teñen que adquirir una cartón na propia facultade paira conectarse. Desta forma, aproveitando as boas condicións meteorolóxicas, poden traballar no mesmo prado da facultade. Todo iso grazas ao proxecto posto en marcha pola facultade e o Servizo Informático da facultade (CIDIR). É un proxecto piloto.
Sistema Wireless Area
En palabras de Pello Sánchez, director do proxecto, “é moi parecido ao sistema de teléfonos móbiles. Instálanse puntos de acceso en varios puntos e, onde non hai obstáculos, serven paira un radio de 150 metros. Segundo as barreiras, este espazo redúcese”.
A información que vai desde o computador ao momento de acceso transmítese por radiofrecuencia e cada punto de acceso está conectado por cable á rede de datos, coma se fose un computador máis. Polo momento, a Facultade de Informática conta con tres puntos de acceso, a biblioteca e o edificio Barriola onde se sitúan as aulas. Así, na entrada da facultade, na cafetaría, na biblioteca, na aula aberta 24 horas e en varios puntos de fóra da facultade pódese acceder ao sistema.
Cada punto de acceso custa 68.000 pesetas e pode transmitir 11 Mb por segundo. Estes 11 megabites distribúense entre os usuarios conectados, polo que cantos máis usuarios se conecten ao momento de acceso, máis lento funcionará. Recoméndase conectar a cada punto de acceso dez usuarios, pero estes límites poden superarse engadindo os puntos de acceso.
Paira conectar o portátil ao momento de acceso, como se indicou, introdúcese una cartón no computador. Cada cartón custa 28.000 pesetas. Pello Sánchez precisou que “ao usalo por primeira vez, preparámoslles o CD-Rom que se instala só”. A partir de aí basta con introducir o cartón.
A tecnoloxía chámase 802.11 b e 802.3 é una variación da comunicación estándar de redes locais tipo Ethernet. Esta variación permite traballar de forma inalámbrica nunha rede local.
A tecnoloxía 802.11 a está xa desenvolvida pero aínda non se utiliza, xa que a distribución de licenzas non se realizou. Este sistema funcionará moito máis rápido: Pasa dunha velocidade de 11 Mbps a 50 Mbps.
Sistema multiuso
O proxecto piloto está dirixido polo momento ao alumnado, pero Pello Sánchez indica que pode ter outros usos. “Por exemplo, en case todos os edificios existe a posibilidade de conectarse a Internet por cable, pero non en todos. Ademais, se non hai toma cerca do lugar onde se quere colocar o computador, o sistema pode ser cómodo.
Doutra banda, o corte da conexión a Internet por cable durante un período de tempo debido aos traballos tamén axudará a reducir as molestias. Por último, haberá un servizo máis paira o profesorado externo que acuda ás charlas. Desde o seu computador poderán, por exemplo, introducir o cartón e utilizala sen obstáculos”.
Segundo Pello Sánchez, aínda é pronto paira dicirnos cal será a súa resposta, e hai que esperar a que se amplíe o servizo de forma oral. En calquera caso, é consciente de que non todos os alumnos dispoñen dun portátil, polo que se debe medir a necesidade deste servizo. No caso de que se detecte a necesidade de ampliar o servizo, este estenderase a outros edificios da Facultade e os xardíns da Facultade estarán tamén cubertos. Polo momento hai seis cartóns na facultade e adoitan estar ocupadas dúas ou tres.
É un sistema que está a triunfar a nivel europeo. No último cómputo contabilizáronse en Europa 40.000 puntos de acceso e espérase que paira 2005 haxa 90.000 puntos. Está a estenderse principalmente en bibliotecas, museos, aulas de cultura, aeroportos, aloxamentos, etc.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
