Produción de materiais de ensino
Elhuyar Fundazioa
Do mesmo xeito que noutras áreas da industria vasca, na produción de material didáctico parece que lle tocou abrirse paso a Elhuyar. Una das pelexas de Elhuyar foi a de conseguir materiais adecuados para que os nenos, e sobre todo os mozos que elaboraron e terminado a OHO en eúscaro, sigan aprendendo eúscaro. Durante moitos anos traballou nesta tarefa; ao redor de 1976-77 son os primeiros libros de texto de Elhuyar: matemáticos, químicos e físicos. Anteriormente tamén se prepararon algúns apuntamentos. Os vídeos e o software comezaron a elaborarse a mediados da década dos 80 e finalmente o CD-ROM desde 1993.
Os primeiros textos foron dirixidos á ikastola e á educación primaria. Con todo, a principios da década dos 80, Elhuyar tomou una decisión estratéxica: deixar ao carón o ensino primario e reforzar a preparación de materiais paira o ensino secundario. Considerouse especialmente importante a creación e publicación de materiais paira a Formación Profesional, xa que existía un risco significativo de que a atomización de especialidades fose do proceso de euskaldunización da Formación Profesional. O futuro demostrou que tiñamos moito por que o reto da Formación Profesional en eúscaro.
Tamén pertencen á mesma época os primeiros libros preparados paira a universidade, que tiveron lugar en colaboración coa UEU.
Elhuyar foi pioneira na produción de textos. As súas vantaxes, como o recoñecemento social, e as desvantaxes, como o reducido mercado, foron sufridas. Agora a situación é diferente: pasamos de ser case únicos a estar rodeados de competidores con máis recursos que nós. Isto levounos a unha situación incómoda tanto pola influencia destes competidores como polas nosas debilidades e carencias. Hai que recoñecer que a produción de libros de texto non ten o seu gran peso no seo de Elhuyar e que, aos poucos, será máis pequena no futuro.
Doutra banda, a situación dos autores de textos vascos non é sinxela. Cando se fixo un mercado no ensino en eúscaro, as editoriais que viñeron de fóra (directamente ou a través das súas filiais vascas) fixéronnos un gran dano, debido aos menores custos de produción e aos materiais amortizados en castelán. Ademais, como nós, contaron co apoio das institucións.
As editoriais vascas deberemos saber adaptarse a esta situación, sendo máis efectivas, entre outras cousas, pero isto non será suficiente, especialmente se nos centramos na atomización do ensino secundario. Se se quere que desde Euskal Herria crese material didáctico paira Euskal Herria, se se quere que os alumnos e as alumnas observen o mundo desde a perspectiva vasca, é absolutamente necesario que se poñan medios paira fortalecer e fortalecer as editoriais vascas. As institucións teñen moito que dicir á hora de evitar que os estudantes vascos caian no colonialismo cultural. Necesítanse axudas máis amplas e específicas que as actuais.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
