Augustin Louis Cauchy

Azkune Mendia, Iñaki

Elhuyar Fundazioa

Matemático francés nado en París hai cen anos, o 21 de agosto de 1789. Con motivo do seu centenario consideramos interesante dar a coñecer o seu estilo de vida e as súas obras.

Ao comezo do Terrorismo francés, en 1793, fuxiu coa súa familia a Arcueil, onde coñeceu ao matemático Pierre-Simon Laplace e ao químico Claude-Louis Bertholet.

Tras ser enxeñeiro militar Cauchy, en 1810 trasladouse a Cherbourg paira consolidar os portos e fortalezas da flota napoleónica paira invadir Gran Bretaña. A pesar de estar ocupado, realizou traballos matemáticos e entre eles Joseph-Louis Lagrange envioulle a resolución dun problema. Aclarou a relación entre o número de lados, vértices e caras do poliedro convexo e resolveu o problema dos números imaxinarios de Pierre Fermat.

Cauchy desenvolveu a teoría matemática da elasticidade.

Cauchy regresou a París en 1813 e Lagrange e Laplace recomendáronlle que traballase só matemáticas. Ao ano seguinte publicou un informe sobre integrais limitadas, baseado na teoría das funcións complexas.

Desde 1816 foi profesor da Facultade de Ciencias de París, do Colexio de Francia e da Escola Politécnica. Cando Gaspard Monge foi expulsado da Academia de Ciencias por motivos políticos, Cauchy recibiu a súa cadeira. Tamén gañou o Premio Nacional do Instituto Francés a través dun traballo de difusión de ondas, que agora se considera clásico en hidrodinámica. En 1822 estableceu a teoría matemática da elasticidade.

Cauchy, utilizando sempre métodos limpos e precisos, recolleu as súas achegas a tres libros principais: Cours d’analyse de l’Ecole Royale Polytechnique (1821) (Curso de Análise da Escola Politécnica Real), Résumé deas leçons sur lle infinitésimo (1823), cálculo xeométrico de infinit-Applications.

Co paso dos anos, Cauchy enredouse nestas vicisitudes políticas. Sendo un rotundo Borbón, cando Carlos X foi enviado ao exilio en 1830, Couchy trasladouse a Italia por non xurar ao novo rei Luís Felipe. Alí, na Universidade de Torino de Piemonte creouse a cátedra de Física matemática. Ao deixar de facer xuramento en 1838, regresa a París recuperando a cátedra na Escola Politécnica.

Morreu o 23 de maio de 1857 no pobo de Sceaux, xunto a París.

Babesleak
Eusko Jaurlaritzako Industria, Merkataritza eta Turismo Saila