Muitze Zulaika Gallastegi traballa nun campo de moda: a intelixencia artificial. En concreto, está a desenvolver o corrector gramatical en eúscaro no centro de intelixencia artificial Orai (Elhuyar). Con todo, cando emprendeu o camiño de acceso, a intelixencia artificial non estaba tan presente no bogie. É máis, lembrou que a informática tampouco estaba de moda, e empezou a facelo medio aleatorio.
Di que fixo o bacharelato na rama de ciencia e tecnoloxía, e non tiña claro por onde ir. Así, empezou na facultade de informática sen vocación especial pero con curiosidade. "Naquela época representabamos aos informáticos como homes friki, que sabían programar desde pequenos... E, por tanto, temíame que a carreira ía ser, ademais, porque non tiña nada de programación, etcétera. Pero as carreiras están para iso, e alí aprendín o que é a informática, e foi como descubrir un novo mundo: aprendín un novo idioma, aprendín a programar... Ao final aprendín a pensar como un informático ou un científico".
Ademais, viu que a xente da facultade non tiña nada que ver co modelo estereotipado, e que había moitas mulleres profesoras. Así foi namorándose aos poucos da carreira. Alí xurdiu a posibilidade de dedicarse á lingüística. "O mundo da informática está moi masculinizado, e os meus oficios e postos habituais non me atraían moito. Pero no último ano da carreira tivemos a materia de procesamiento da linguaxe. Nesta materia ensínase ás máquinas a comprender a linguaxe humana a través da intelixencia artificial. E aí coincidiron os meus intereses, porque sempre tiven a adhesión á lingua".
Esta materia quedou "totalmente fascinada" e abríronse as portas a un novo mundo. Neste sentido realizou o seu traballo de fin de grao en Elhuyar, así como o de fin de máster. En concreto, o traballo fin de máster consistiu en desenvolver un modelo de corrección de erros gramaticais en eúscaro.
O feito de que o modelo se fixese para o eúscaro ten a súa dificultade, pero tamén é especial en canto a motivación, xa que traballa para o eúscaro e para o eúscaro. "No centro Orai achegamos ao eúscaro. Está claro que a intelixencia artificial ten poder e ten forza para transformar a sociedade, e aí hai riscos. Pero o procesamiento da linguaxe é imprescindible para as linguas minoritarias, que é a realidade, e si queremos unha sociedade actualizada e unha lingua activa, necesitamos que os modelos comprendan o eúscaro, sexan capaces de crear en eúscaro, sexan capaces de traducir... Necesitamos para a supervivencia do eúscaro".
O eúscaro necesita intelixencia artificial e as mulleres investigadoras tamén son necesarias. Zulaika afirma que a ciencia e a tecnoloxía en xeral están masculinizados e iso hai que cambialo. "E agora hai que cambialo. Por que? Pois eu non entendo un mundo sen mulleres, non entendo unha ciencia sen mulleres, non entendo unha investigación que non teña esa mirada. E creo que é imprescindible aplicar esas miradas e pensamentos en ciencia e informática".
Estar en minoría supón, ademais, un menor prestixio ou importancia. "Non son cousas illadas, sabemos que é un problema estrutural. E para afrontalo, en primeiro lugar, é necesario ser conscientes e visibilizar a situación, e logo afrontala de forma sistemática a través de políticas e prácticas. Que imos investigar, por que imos investigar isto, imos decidir, antes de facer unha investigación, facelo desde unha mirada feminista, quen vai investigar, como... pódense expor moitas cousas desde o principio", dixo Zulaika.
Tamén son necesarias as cómplices, e a maioría dos que atopou Zulaika son mulleres, non só de informática, senón tamén doutros ámbitos. "Aprendendo deles conseguín levalo logo ao meu ámbito".
Por tanto, aínda que está moi a gusto na investigación e en eúscaro, e quere seguir aí, tamén ten un desexo de futuro: “Gustaríame que ese espazo fóra moito máis feminista”.