En concreto, mostraron o buraco negro da galaxia M87. Esta galaxia atópase a 55 millóns de anos-luz da Terra, no cúmulo de galaxias de Virgo. O seu buraco negro ten una masa 6.500 millóns de veces maior que o Sol. Segundo explicaron, na imaxe vese o plasma que rodea o buraco negro e o negrón central é a “sombra” do buraco negro.
De feito, a velocidade mínima de calquera obxecto paira escapar da forza gravitatoria dun buraco negro é a da luz e, ao ser esa velocidade insuperable na natureza, nada pode escapar da forza gravitatoria do buraco negro. O marco de velocidade de escape clara delimita os límites de eventos (event horizon). Iso é o que se ve na imaxe e con iso confirmaron que a teoría que predicía os buracos negros, a teoría da relatividad xeral de Einstein, é correcta.
Por tanto, o resultado presentado ha cumprido todas as previsións. De feito, antes de vela, a astrofísica Itziar Garate López consideraba moi importante a noticia, xa que ademais de ser a primeira proba directa da existencia de buracos negros, “comprobaría ou anularía o que a relatividad xeral di sobre os buracos negros”. Itziar Aretxaga Mendez tamén tiña moito interese: “Pode dar a confirmación da relatividad xeneral nun campo gravitatorio moi grande ou se verán desviacións”.
As expectativas de ambos cumpriron os resultados do equipo do telescopio EHT. Máis de 200 investigadores recompilaron e traballado os datos de oito radiotelescopios repartidos por todo o mundo dentro do proxecto EHT: SPT Polo sur, SMT Arizona, SMA e JCMT Hawaiano, PV Granada (España), APEX Chile e ALMA e LMT México.
Os que colaboraron nesta última experiencia seguiron de cerca o seu traballo no Instituto de Astrofísica, Óptica e Electrónica de México: “Centráronse en como mesturar os sinais dos diferentes telescopios paira conseguir o papel de espello dun telescopio tan grande como a Terra”. Iso si, afirmou que gardaron ben o segredo: “Moitas veces preguntei aos meus compañeiros como están os resultados e non quixeron dicir nada. Permaneceron en silencio até a rolda de prensa. Pero nas súas caras notábase que tiñan algo bo…” Acertou de cheo.
Todos os resultados foron publicados en seis artigos na revista The Astrophysical Journal Letters.