O outro día presentamos o problema do intercambio de información entre sistemas CAD. A información que conteñen os sistemas CAD fabricados polas principais compañías de software organízase de forma diferente, na que os ficheiros creados por outro sistema non poden ser interpretados. A solución ao problema consiste en utilizar ficheiros ou outros depósitos neutros de datos, é dicir, crear ficheiros estándar que poidan ser entendidos por calquera sistema.
Os modelos de datos que se deben desenvolver paira formar estes ficheiros neutros deben decidir tres cuestións principais: a primeira, que datos débense gardar, a segunda, como gardalos e, finalmente, que sintaxe debe expresar o anterior.
Por pór un exemplo sinxelo, pensemos (xa que falamos de información de deseño) que paira debuxar pezas mecánicas utilizaremos liñas rectas en obxectos xeométricos, entre outros. Por tanto, a liña será una entidade informativa do noso modelo de datos. Como é sabido, existen moitas formas de definir a liña: dous puntos, un punto e un vector, dous planos non paralelos... Cada sistema CAD ten a súa propia gama de entidades, cos seus nomes propios, definidos de forma particular e, ademais, coa súa sintaxe.
O primeiro paso paira asegurar a comprensión dos diferentes sistemas CAD foi o formato IGES (Initial Graphics Exchange Specification). Esta estrutura proposta fai uns quince anos é capaz de organizar de forma estandarizada a xeometría dos obxectos construídos mediante sistemas CAD. Por iso, as empresas de software que desenvolven sistemas CAD comezaron a ofrecer a posibilidade de escribir en formato IGES os obxectos xeométricos que xeran os seus sistemas, respondendo á crecente esixencia de intercambio de datos entre sistemas CAD.
Con todo, o deseño dos produtos non se limita aos datos xeométricos. En pezas mecánicas, por exemplo, no deseño débense especificar una gran cantidade de datos tecnolóxicos: especificaciones de material, acabado de superficies, tolerancias, todas elas con incidencia directa na fabricación da peza.
Hai uns anos comezouse a crear a norma STEP (Standard for the Exchange or Product data) paira facer fronte á falta de RSI. O STEP converteuse xa en norma ISO (International Standard Organisation). O paso ou diferenza fundamental do SIG ao STEP vén dado pola amplitude do marco de cada norma. A letra G do SIG refírese aos “Gráficos”, cando se refire aos “Produtos” P dos STEP. De feito, IGES ten como obxectivo transmitir os debuxos técnicos entre os sistemas CAD.
Una persoa podería interpretar estes debuxos paira crear produtos. STEP ofrece a posibilidade de transmitir modelos de produto entre sistemas CAD. Así, un computador pode interpretar estes modelos paira fabricar produtos.
Desenvolveuse a linguaxe de modelización de datos EXPRESS paira a redacción de entidades de información definidas pola norma STEP. EXPRESS (o que non era posible na RGI) é unha linguaxe que se pode procesar por computador e que se construíu especificamente paira describir información de produto intercambiable entre calquera área de enxeñaría.
As conclusións son evidentes. STEP, cunha base de datos común, permitirá almacenar de forma integrada a información relativa ao produto que xera cada etapa de fabricación. E como é sabido, a base de datos común sobre o produto é una condición indispensable paira a realización da denominada enxeñaría compatible.
Por tanto, o STEP non só pretende asegurar o intercambio de información entre sistemas CAD, senón que ten como obxectivo a compatibilidade de calquera sistema asistido por computador de calquera área de enxeñaría, xa sexa CAD (deseño), CAM (fabricación), CAPP (planificación do proceso), CAQ (calidade) ou calquera outro CAE (enxeñaría).