Pensar e facer coa prótese
No Instituto de Rehabilitación de Chicago están a producirse grandes avances nas próteses. No último, una muller que perdeu o brazo é capaz de pensar que a prótese leva uns electrodos capaces de recibir os impulsos nerviosos que o cerebro envía. Os impulsos nerviosos que envía o cerebro antes chegaban até a man e, una vez perdido, chegaban até o ombreiro onde quedaban. Os cirurxiáns trasladaron estes nervios do ombreiro a unha determinada zona do peito. A prótese foi colocada cando os nervios adaptáronse ao novo tecido. A prótese capta, procesa e transforma os impulsos procedentes do cerebro. Desde entón, a muller é capaz de mover a prótese tal e como antes movía a súa man.
Á súa vez, a muller recuperou o tacto da man, pero en lugar de na man, no peito. É dicir, si toca a zona que lle puxeron os nervios, sente tocando a man. Os científicos buscan levar o tacto até os dedos da prótese, o que permitiría que a persoa portadora da prótese substituíse o brazo perdido cos seus tactos.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
