Plans hidrológicos: varias reflexións
A elaboración de plans é razoable, sobre todo si faise con sentido común. Pero a elaboración de plans non ten por que ser boa. Máis aínda cando se realizan de maneira dispersa. Coa auga tamén é evidente a proliferación de plans.
A clave destes planos radica no salto como máximo. Uso racional da auga? Si, claro! Conseguir o desenvolvemento de todas as rexións superando os desequilibrios? Claro! Mellorar a xestión? Harmonía co medio ambiente? Claro! Pero que hai na realidade? Que uso racional ten o obxectivo de monopolizar a auga? Como superar os desequilibrios territoriais cando as rexións onde se sitúan os encoros son empuxadas á ruína socio-económica (Itoiz, por exemplo)?
Un Plan Hidrológico serio, nun contexto socioeconómico ecolóxico amplo, debe conxugar as demandas de auga (demandas) coas ofertas de auga (auga dispoñible), tanto no espazo como no tempo. E desde o principio, na mesma base, aparecen diferenzas entre plans. Á hora de definir as futuras demandas de auga, cantos habitantes prevese que haberá en cada comarca do País Vasco en dez anos? Vinte anos despois? Cal será entón a necesidade de auga da poboación en casa, na industria, na agricultura, no medio ambiente? Cales?
Mentres Aigues de Barcelona toma como subministración razoable 350 litros/habitante/día (mesmo paira o futuro), o Plan PIAS de Gipuzkoa recibe una dotación de 440, DOTs do Goberno Vasco 400, e o Plan Hidrológico Norte-III de 205-405, por citar só algúns plans. Ten en conta que hai máis dun encoro novo en xogo, dependendo da dotación que se queira definir. Doutra banda, segundo os datos difundidos estes días polo Consorcio de Augas de Bilbao, a auga que pasa polas redes do Gran Bilbao pérdese” ou case a metade. Con todo, esta organización mostra o soño insaciable dos novos encoros.
No tema da auga hai algunhas lemas que son boca a boca de todos, pero que teñen una lectura diferente:
- Sen auga non hai vida. A existencia de auga non garante a vida. Non hai máis que ver a calidade de vida dos pobos de ao redor dos Urtegiz. Por tanto, en lugar de utilizar a auga paira superar as diferenzas territoriais, utilízase paira aumentar estas diferenzas.
- Sen auga non hai actividade económica. Si. Por tanto, a actividade económica que necesita auga debería concentrarse nun lugar onde a auga é abundante, en lugar de construír canles de cemento de centos de quilómetros. E tendo en conta que a agricultura regada é a que máis demanda ten (80% no Estado), onde quedan as ordes desta PAC e GATT prevendo a evolución futura desa demanda?
- A auga é un recurso escaso. Aínda que todos aceptamos con palabras, é de feito diferente, porque a Prêt xógase os alicerces desta sociedade jeter. Nas accións utilizan a auga como un recurso abundante.
Que non nos digan, como se dixo recentemente, que os problemas da auga (incluídos os plans) son puramente técnicos, xa que só se poden analizar no contexto socio-político, pasando de momento a técnica a un segundo plano. Pois que pensar e que facer.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
