Superficie oceánica da época do Pangea no Mediterráneo
A superficie oceánica máis antiga do mundo atópase no Mediterráneo, entre Chipre, Creta e Exipto, e pode roldar os 340 millóns de anos, segundo un recente traballo publicado na revista Nature Geoscience.
A superficie oceánica renóvase constantemente, formando dorsais e desaparecendo en zonas de subducción. Desta forma alcánzase un máximo de 200 millóns de anos. A excepción atopárona na conca mediterránea de Herodotus. Paira calcular a idade da súa superficie analizáronse os datos geo-magnéticos. Cando nos dorsais oceánicos extráese e arrefría o magma que orixinará a nova superficie, os minerais oriéntanse en función do campo magnético terrestre. E como ao longo do tempo cambia a dirección do campo magnético, queda un mapa do tempo no fondo dos océanos. Coa lectura deste mapa calcúlase que a superficie da Conca de Herodotus pode ter entre 315-365 anos. Os investigadores suxeriron que este anaco de superficie podería formar parte do mar Tetis da época do supercontinente de Pangea.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
