O son do océano cambia
Texto xerado polo tradutor automático Elia sen revisión posterior por tradutores. Elia Elhuyar
Os investigadores afirman que no Antropoceno produciuse una propagación do son das actividades humanas no océano. Ed. Comida no Winde
Os científicos afirman que o son do océano está a cambiar debido ás actividades humanas no mar. O son é fundamental na contorna sensorial mariño, xa que é o sinal que viaxa máis lonxe nas augas oceánicas. Ao ser un sentido fundamental en moitos animais mariños, os investigadores afirman que o ruído das actividades humanas provoca una gran confusión. Consideraron como neglixencia que aínda non exista una lexislación sólida que fomente a transición do ruído marítimo antropogénico e pediron limitar a contaminación acústica nos acordos internacionais vinculantes.
A través do son, os animais interpretan o medio mariño. O son chega máis lonxe e máis profundo que a luz ou calquera composto químico. Serven paira explorar a contorna, navegar, cazar, crear cohesión grupal, protexer o territorio, difundir os berros de morte e comunicarse con membros próximos e afastados, tanto da súa especie como doutras especies.
Os bacallaus e os meros do Atlántico utilizan os sons paira reunir ao grupo e coordinar as tarefas de posta de ovos. As quisquillas producen o son de "chasquido" paira aparvar ás presas, até chegar a soar fortes "craskadas" en hábitats costeiros con fortes colonias de camaróns. Golfiños, cachalotes e mazopas teñen sofisticados sistemas soares paira encaixar e perseguir ás presas baixo a auga. As larvas dos invertebrados dos arrecifes ouven os sons destas paisaxes paira elixir onde se asentarán. E as baleas amoladas cantan cancións complexas no dialecto da comarca como demostración da súa capacidade reprodutiva. Cada ecosistema mariño ten o seu propio canto.
Océanos ruidosos humanos
Con todo, co inicio do antropoceno estendeuse no océano o son incursivo das actividades humanas: os estudos sísmicos paira a detección de depósitos de petróleo e gas producen sons continuos de alta enerxía, baixa frecuencia e curta duración; as sondas de escaneo do fondo mariño, os sons de alta frecuencia; os militares utilizan soares de variada frecuencia paira detectar os barcos submarinos; os labores de perforación dos parques de vento mariños e o ruído das turbinas convértense en grandes vías de navegación máis longas en máis longas máis longas en máis longas en máis afastadas durante os últimos 50 anos.
O ruído antropogénico modificou os sons propios do océano, como as biofonías e as geofónicas, creando novos ruídos en moitos lugares e facendo desaparecer o canto natural do mar, desorientando e desprazando aos animais, baleirando os ecosistemas dos arrecifes coralinos.
Un review publicado pola revista Science revela a existencia de probas consistentes de que o ruído antropogénico afecta a mamíferos mariños, peces, invertebrados e aves. Algúns animais son capaces de alterar a frecuencia dos sons que producen, para que sexan escoitados polos seus compañeiros, pero noutros condicionan totalmente a audición, provocando cambios fisiológicos e de comportamento significativos; por exemplo, as larvas dos invertebrados fíxanse nunha zona inadecuada debido á antropofonía, pondo en perigo a viabilidade dos animais adultos.
Aquí pódense escoitar os sons gravados polos investigadores no océano: peces, mamíferos, crustáceos, insetos, xeo, auga e mesmo humanos.
Xa é hora de tomar medidas
Os autores do traballo chegaron á conclusión de que é urxente una avaliación sistemática do ruído marítimo antropogénico, do mesmo xeito que se fai coa emisión de CO2 e os contaminantes orgánicos emitidos; noutro caso, si non se dispón de datos sistemáticos ignórase o problema. Ademais, lémbrase que a diferenza doutras fontes de contaminación, una vez eliminada a fonte sonora, o ruído antropogénico non persiste no medio ambiente, polo que as medidas adoptadas poden ter efectos positivos case inmediatos.
Así representaron o futuro en función das medidas que se adopten:
Ed. Kaust, Xavier Pita, adaptado da revista Science
Existen solucións tecnolóxicas que a industria mariña pode adoptar paira atenuar o ruído, pero non son suficientes, segundo os investigadores. A economía baseada no océano vai en aumento e prevese que paira 2030 duplíquese a súa contribución ao produto interior bruto mundial. Por tanto, no Ano Internacional do Son solicitouse a limitación legal do ruído antropogénico. Non só na lexislación nacional, senón tamén nos acordos internacionais vinculantes que consideran necesario limitar a contaminación acústica.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
