Posible afección ao tratamento de derrames de aceite mediante dispersantes químicos
Os investigadores da Universidade Brest (Bretaña) demostraron que o uso de dispersantes químicos paira os organismos da superficie do mar é beneficioso, pero pode ser prexudicial paira os que viven en profundidade. O estudo foi presentado na reunión da recentemente celebrada Asociación de Bioloxía Experimental de Valencia.
Os investigadores analizaron especialmente a robaliza (Dicentrarchus labrax). En concreto, analizáronse as consecuencias que o uso de sustancias dispersantes ten sobre esta especie. Medíronse a sensibilidade á falta de osíxeno (hipoxia) e á temperatura, e a capacidade de nadar durante seis semanas e ao redor de tres: auga contaminada con aceite sen tratar, auga contaminada tratada con sustancias dispersantes e augas exclusivamente dispersantes.
Tras o experimento, confírmase que a auga contaminada tratada con sustancias dispersantes é o medio máis prexudicial paira a robaliza nos tres parámetros medidos. É dicir, nesta auga a robaliza soporta peor que outras a falta de osíxeno e o quecemento, e cústalle nadar contra as correntes.
Así, o xefe de investigación, Guy Clairaux, advertiu que “cando as manchas de aceite chegan á beira do mar non son beneficiosas paira o turismo nin paira os organismos que viven na costa. O tratamento das manchas no mar pode eliminar ou reducir os danos nos animais que habitan en superficie (aves e mamíferos mariños). Con todo, a dispersión do aceite aumenta a contaminación na columna de auga e nos organismos que a habitan”.Zu idazle
Zientzia aldizkaria
