Opinión de honra a favor da emisión de xofre
Paira o problema do quecemento global expuxéronse numerosas solucións, algunhas das cales se consideraron razoables e outras se descartaron. O premio Nobel de Paul Crutz quixo recuperar una destas últimas para que os científicos revísena: a emisión de xofre á estratosfera.
O xofre da estratosfera reflicte a radiación procedente do Sol cara ao espazo, polo que non chega á troposfera nin á superficie terrestre e o Sol quenta menos á Terra. Este proceso prodúcese de forma natural, xa que as grandes erupciones volcánicas liberan xofre á estratosfera e provocan un arrefriado, como é o caso da erupción do monte Pinatubo en 1991, que reduciu a temperatura do planeta no medio grao. Así mesmo, o propio ser humano podería liberar xofre na estratosfera paira obter artificialmente un efecto de arrefriado.
Defendeu esta idea de Crutz, pero non ocultou en absoluto as desvantaxes do método. Por unha banda, afectaría ao medio ambiente, xa que afectaría á capa de ozono e, a longo prazo, provocaría a choiva aceda, sen esquecer que Crutzen recibiu o Premio Nobel de Química pola investigación da capa de ozono. Doutra banda, sería un método moi caro, xa que esixiría a liberación reiterada de xofre á estratosfera. Segundo Crutzen, habería que liberar máis de 5 millóns de toneladas de xofre.
Esta gran cantidade de xofre non se pode verter neste momento, é una proposta a longo prazo. Ademais, non se coñecen os detalles do proceso, polo que Crutzen pide que non se rexeite. Segundo el, o tema necesita moita investigación, pero una vez feito isto haberá que decidir si o método é válido e merece a pena.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
