Os neutrinos son partículas subatómicas de alta velocidade que apenas actúan sobre a materia. Con todo, os astrónomos din que ao interactuar coa materia poden xurdir elementos moi escasos na Terra. Nun traballo realizado por astrónomos americanos e franceses, propuxeron una forma de medir a influencia dos neutrinos, é dicir, observar as estrelas da galaxia máis antiga e medir o seu contido en berilio e boro.
Segundo as teorías clásicas, o berilio e o boro, o choque dos raios cósmicos coas partículas pesadas, formáronse e os elementos mencionados foron captados cando xurdiron a Terra e o Sol.
Con todo, en 1990, Stan Woosley e os seus amigos da universidade de California, afirmaron que o boro podía deberse a neutrinos liberados nas explosións de estrelas de gran masa. Una estrela de gran masa ao converterse en supernova pode liberar aproximadamente 1058 neutrinos. Una parte do carbono da estrela podería converterse nun boro.
Agora, os investigadores da Universidade de Minnesota, Keith Olive e Sexan Scully, e do Instituto de Astrofísica de París, Nikos Prantzos e Elisabeth Vangioni-}, aplicaron este proceso de neutrino a modelos que indican a evolución da Vía Láctea. Segundo eles, se o proceso do neutrino xera boro, cando era una galaxia nova o boro sería moito máis abundante que o berilio. O berilio, en cambio, aparecía máis tarde na Vía Láctea, xa que necesita un proceso máis longo paira a súa formación.
Os resultados deste estudo publicaranse o 1 de abril de 1994 na revista “The Astrophysical Journal”, na que Olive e os seus amigos sinalan, entre outras cousas, que os neutrinos poden xerar novos elementos.