Tras o infarto cerebral morren moitas neuronas. O desastre adoita ser moi grande e xeralmente irreversible. Co obxectivo de aclarar a causa da morte de tantas neuronas, estúdase a un receptor que controla a vida e a morte das neuronas, o chamado NMDA.
A función do receptor NMDA consiste en regular os sinais, sinapsis, que chegan doutras neuronas. Ademais, axuda a crear novas sinapsis e ten que ver coa supervivencia das neuronas.
Parece ser que ao producirse un infarto cerebral elimínase gran cantidade de glutamato das células afectadas. O glutamato é una importante molécula que participa na sinapsis. No momento en que a molécula chega a outras neuronas, os seus receptores NMDA enténdeno como una sinal de morte celular, polo que as neuronas suicídanse.
Co obxectivo de explicar por que un mesmo receptor ten funcións tan diferentes, a Universidade de Washington puxo en marcha una investigación que deu os seus primeiros froitos. Parece que a localización dos receptores NMDA ten moito que ver coa súa función posterior. Os receptores de NMDA que están fóra da sinapsis actívanse cando existe una alta concentración de glutamato, por exemplo nun infarto.
E só entón provocan a morte da neurona. No interior do sinapsite, pola contra, os receptores teñen unicamente función reguladora.