A nanotecnoloxía nos alimentos, obxecto de estudo
Expertos conclúen que hai moito que facer en seguridade e normativa
A seguridade dos nanomateriales e a normativa foron os eixos do último congreso sobre nanotecnoloxía realizado polo Instituto de Tecnoloxía Alimentaria IFT.
O instituto estadounidense IFT é un referente internacional e o seu congreso anual ten una gran influencia na industria alimentaria. Neste congreso sobre nanotecnoloxía analizáronse outros aspectos como as posibilidades da nanotecnoloxía na industria alimentaria e os investimentos en investigación. Na revista que publicou o instituto tras o congreso, destacáronse dous aspectos: seguridade e regulación.
No artigo menciónase una conferencia sobre seguridade e riscos. O relator era Bernadene Maguson, da Organización de Ciencias da Saúde de Cantox, quen asegurou que a maioría dos estudos realizados neste campo son "escasos".
Cantox é una organización internacional especializada en ciencia, lexislación e consultoría alimentaria que analizou 30 investigacións sobre a toxicidade de nanoproductos na industria alimentaria. Magusón presentou os resultados da investigación e, segundo el, a maioría das investigacións non achegan datos suficientes, sobre todo sobre as características do nanomaterial investigado.
Ademais, algunhas investigacións son demasiado breves ou presentan lagoas nalgúns pasos crave da metodoloxía. Por tanto, Magusón considera que para que os resultados poidan ser considerados fiables habería que explicar con máis detalle a natureza e características dos nanomateriales investigados. Ademais, as propias investigacións deberían deseñarse mellor e durar máis tempo.
Stefan Weigel, investigador do Instituto Holandés de Seguridade Alimentaria, destacou as dificultades paira investigar estes compostos. De feito, os compostos mediante nanotecnoloxía son moi variados, tanto polo seu tamaño, extensión, características químicas como pola súa actividade. Por iso, non é fácil crear protocolos de investigación válidos paira todos, nin con resultados comparables entre si.
Normativa en cuestión
Con todo, a Organización Mundial da Saúde tamén se encargou da cuestión e o ano pasado publicou un informe que recollía o traballo de expertos internacionais. A Organización das Nacións Unidas paira a Agricultura e a Alimentación (FAO) considera que a normativa sobre riscos alimentarios é adecuada paira os alimentos baseados na nanotecnoloxía. Con todo, o informe recoñece a necesidade de estudos máis profundos nalgúns aspectos, entre os que se atopan a seguridade e as medidas necesarias paira garantir a mesma.
Ademais, os regulamentos seguen sendo bastante limitados. Por exemplo, na Unión Europea non está regulado como deben aparecer os nanomateriales na etiqueta nin si deben explicalos. É dicir, se un alimento contén este tipo de ingredientes, non ten que indicalo na etiqueta. En principio este tema está a ser discutido, pero non é fácil de decidir, xa que nin sequera defínese a nanotecnoloxía da mesma maneira en todos os lugares.
Con todo, o tema é prioritario paira quen investiron en nanotecnoloxía, xa que non queren perder o interese da industria nin a confianza dos consumidores. Por tanto, é moi probable que en breve se dean pasos paira garantir a seguridade e crear normativas sólidas.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
