Alertan sobre a grave fragmentación dos ríos mundiais
Un nutrido grupo de investigadores da Universidade McGill e da World Wildlife Fund (WWF) realizou a primeira avaliación global dos ríos do mundo. A través dos datos de satélite, deron a coñecer a situación e extensión dos ríos de vertedura libre na revista Nature. Os resultados indican que só o 37% dos ríos longos do mundo ten emisións libres desde o manancial até o mar.
Os investigadores sinalaron que as presas e encoros son os principais causantes da perda de continuidade dos ríos e da conexión entre eles. Calcúlase que no mundo existen preto de 60.000 presas grandes e 3.700 presas hidroeléctricas en construción. Segundo os investigadores, o movemento e o intercambio de auga, seres vivos, sedimentos e alimentos e enerxía nos ríos débese á súa capacidade de mobilidade libre. Esta complexa rede de ríos do mundo, con todo, está totalmente suspendida.
Os ríos, as vías sanguíneas do noso planeta
Os regatos sans cumpren moitas funcións, entre as que destacan a formación continua de sedimentos que manteñen os deltas do mar. Cando a auga non pode funcionar libremente, os ríos deixan de cumprir estas funcións. O investigador e catedrático da UPV/EHU Arturo Elosegi Irurtia expresou a súa preocupación ante este feito: “Cando se instalan presas, a chegada de sedimentos ao mar é moito menor e os deltas xa están a desaparecer. Os lugares de pesca marítima tamén están a ser afectados pola falta de sedimentos e nutrientes”.
A biodiversidade en augas doces tamén supón una gran perda: “Case todos os seres vivos do río necesitan ríos sen fragmentar. O caso dos salmóns é o máis coñecido, pero o non migrantes tamén necesitan un río sen fragmentar. Por exemplo, os mexillóns de augas doces, que antes eran moi abundantes, son hoxe animais totalmente ameazados porque migran nas branquias dos peixes”.
Calcúlase que Europa está peor que a media: Só o 12% dos ríos de máis de 1000 km de América é de vertedura libre, 25% en Norteamérica, 51% en Sudamérica, 33% en Asia, 47% en África e 60% en Australia. “En Euskal Herria tamén a situación é moi mala, os ríos están moi fragmentados, e nos pequenos arroios a situación é peor do que din no informe”, aclarou Elosegi. “En Gipuzkoa hai máis de 900 presas, pero moitos levan séculos sen utilizar. E aí seguen, obstaculizando o movemento da auga, a materia e os seres vivos”.
Hidroeléctrica, una fonte de enerxía discutible
Os autores do estudo realizaron una proposta de priorización das fontes renovables de enerxía eólica e solar polos danos que a hidroeléctrica causa nas comunidades fluviais. “En Noruega obteñen moita enerxía das centrais hidroeléctricas”, afirma Elosegi. "En Gipuzkoa, con todo, hai máis de 60 centrais eléctricas –todos os ríos están cheos de centrais– e a produción hidroeléctrica conxunta é igual a catro aeroxeradores. Estamos a esnaquizar todos os ríos para que apenas se produza nada".
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
