Necesidade de socialización matemática
Sorprendeuse ao escoitar que había que celebrar o ano das Matemáticas. Parece que cando se fan estas denominacións internacionais hai que dar a coñecer publicamente una situación precaria ou pór á vista os problemas que pasan desapercibidos á sociedade. Todo isto ten que ver coa situación actual das Matemáticas? A Asociación Internacional de Matemáticos considerou que si cando convocou un ano especial e agora tócanos aos de oficio encher de contido a celebración nos actos que se organizarán en todo o mundo.
Temos que mostrar a presenza oculta das matemáticas. Por que o oculto? Ninguén nega que a forma de vida actual sexa a tecnoloxía, basta con mirar á contorna. Pero cantas persoas danse conta de que a base desta tecnoloxía é a Matemática? O nivel da ciencia actual sería impensable si non fose apoiado polas Matemáticas e, con todo, á hora de recoñecer o descubrimento e o desenvolvemento, o físico, o enxeñeiro, o biólogo leva a honra, ocultando a achega das Matemáticas. Tan importante como a invención do microscopio electrónico pode ser o desenvolvemento de estruturas e ferramentas matemáticas, que ás veces dan resposta a un obxectivo práctico, outras veces adaptadas ás necesidades de comprensión e sabedoría dos matemáticos. Este é a primeira mensaxe que queremos ampliar.
Vexo con pena que estes profesionais usuarios non se dean conta en máis dunha ocasión da importancia das Matemáticas. Dificilmente pódese entender o peso das materias específicas na elaboración de novos plans de estudo en detrimento de a formación básica. De feito, entre os contidos básicos, vemos o lugar das Matemáticas nas carreiras científico-técnicas e as horas que se lle quitaron o usuario pasan a estar pendentes. Aquí e agora necesitariamos a importancia que se outorga a unha sólida formación matemática noutros países.
Mentres o que hoxe en día non sabe ler nin escribir avergóñase, a xente que non sabe facer cálculos elementais anda tranquilo e non só entre os que tomaron pouca escola, tamén entre os que consideramos de gran cultura. E si uno destes males non reivindica orgullosamente o seu descoñecemento da ciencia, como mérito. A miña terceira mensaxe é que a escola ten que dar as bases desta formación, ensinando o tema e recoñecendo a importancia que lle corresponde, por unha banda, e é evidente que actualmente non cumpre con estas funcións. A principal preocupación é o descenso que sufriu o nivel das Matemáticas no ensino primario e secundario entre os de oficio. Menos horas e contidos, falta de precisión (onde e en Matemáticas! ), baixo nivel de esixencia e, ademais, deficiencias do sistema educativo en xeral, o coñecemento dos alumnos que veñen á Universidade diminuíu considerablemente, polo menos en Matemáticas. Se pensamos que os mellores veñen de todos os alumnos, cal será o ben dos que quedaron no camiño!
Non sei si seremos capaces de transmitir as nosas mensaxes e inquietudes ante a sociedade. Temos un ano paira actuar.
Javier Duoandikoetxea Doutor en Matemáticas
e profesor da
UPV
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
