Demostraron que as máscaras son efectivas a pesar das molestias
Na xestión do COVID-19 suscitouse desde o principio un debate coa máscara, sobre todo por recomendar a súa non utilización no inicio da pandemia. Entón non había evidencia directa e definitiva dos beneficios e danos potenciais con este virus, pero a medida que a pandemia se avanza, a literatura científica ha xurdido e o seu estudo permitiu publicar un review da máscara na revista Annals of Internal Medicine.
As investigacións demostraron que as máscaras, sobre todo as persoas infectadas, evitan a transmisión do virus a outras persoas, pero numerosos estudos suxiren un certo efecto protector. En Canadá, por exemplo, parece que as máscaras reduciron a transmisión comunitaria nun 25%. Con todo, os científicos recoñeceron que é difícil obter resultados sólidos, xa que eticamente sería moi discutible deseñar un gran experimento social paira analizalo no contexto pandémico actual.
Aerosois
Cada vez está máis claro a través de que partículas do aire prodúcese a transmisión do virus da persoa á persoa. O receptor coñecido polo virus SARS-CoV-2 en humanos aparece na mucosa buconasal, respiratoria e pulmonar, polo que son as principais entradas de infección. Cando una persoa infectada fala estende a nube de gas e estas partículas do aire penetran no aparello respiratorio das persoas adxacentes en función do seu tamaño: as gotitas (100-200 mm), de gran tamaño, chegan ás mucosas da boca e o nariz e infectan a elas; os aerosois inhalables (10-100 mm) adoitan inhalarse até o nariz e a faringe, penetrando no interior dos aerosois (5 mm).
Segundo diversos estudos, as propiedades de filtración con aerosois varían segundo o tipo de máscara. As evidencias apuntan a que as máscaras médicas son máis eficientes que as de tea, sobre todo na filtración de interior a exterior, pero están a xerar un problema ambiental a ter en conta ao estar fabricadas con polímeros non reciclables.
Os problemas da máscara tamén son culturais
Os investigadores recoñecen que as máscaras provocan incomodidade paira moitas persoas, dificultade subxectiva paira respirar, pequenas reaccións alérxicas, dor de cabeza e dificultades de comunicación, pero non hai evidencia de que provocan desequilibrios fisiológicos ou problemas graves de saúde: clinicamente non é significativa a forma en que afectan o intercambio de gases entre persoas sas en repouso.
En canto ás consecuencias psicolóxicas do uso da máscara, afirmaron que condiciona tres necesidades humanas universais: a autonomía (capacidade paira elixir libremente as súas accións), a relación psicolóxica (sentir que temos una estreita relación social cos demais) e a sensación de ser eficaces paira afrontar a pandemia. Todos eles, en certa medida, considéranse culturais, xa que a percepción varía dun país a outro. Nos países occidentais, por exemplo, hai una sensación de que o uso obrigatorio da máscara condiciona as relacións e ameaza a autonomía, o que xera resistencia a estas políticas. Nos países orientais, con todo, non o produce. Ás veces atribúeselle ao conformismo ou a un carácter colectivo maior do cidadán local, pero os antropólogos afirman que utilizan una máscara paira recuperar a sensación de control fronte á incerteza, dalgunha maneira, establecer un límite ao contaminado. Por tanto, no Leste, o uso da máscara aumenta a sensación de autonomía, afinidade e eficacia en lugar de reducila.
Recomendacións
Segundo os científicos, ata que transcorra a ameaza da pandemia, é recomendable o uso de máscaras en situacións de alto risco de transmisión e en contornas, especialmente en zonas onde a ventilación é deficiente e cando se reúnen moitas persoas. A Recomendación alíñase, por tanto, coa proposta da Organización Mundial da Saúde. De feito, os enfermos de covid-19 íllanse, pero se estima que entre as persoas con virus o 20-30% son asintomáticos e outros tantos presintomáticos. A súa función principal é evitar a propagación do virus.
Con todo, recoñeceron que pode vulnerar a liberdade persoal naqueles casos nos que o uso é obrigatorio e que non é fácil equilibrar as necesidades de comunicación coa necesidade de reducir a transmisión viral. Por exemplo, as máscaras transparentes permiten ler os beizos e ver a cara, pero non son eficaces na filtración. Por tanto, ven necesario investigar e pór a disposición máscaras que danen menos e ao mesmo tempo sexan máis cómodas e eficaces.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
