A investigación levada a cabo no Instituto do Envellecemento de Estados Unidos durou vinte e sete anos (os rhesus macacos viven una media de 27 anos). Os individuos analizados dividíronse en dous grupos: a uns deulles una dieta baixa en calorías (entre 1 e 14 anos), un 30% menos de calorías que aos do grupo de control; a outros lles empezou a dar esa dieta (a partir dos 14 anos) sendo máis maiores. En ambos os grupos, os animais tratados non sobreviviron máis que no grupo de control.
Ademais de analizar a lonxevidade, os investigadores realizaron durante estes anos un seguimento de diversos parámetros relacionados coa saúde e o envellecemento. Medíronse os niveis de glicosa, colesterol e triglicéridos en animais, así como a aparición de diabetes, cancro e problemas cardíacos na vida.
Neste caso, atopáronse diferenzas estatisticamente significativas entre os macacos que recibiron e non recibiron una dieta baixa en calorías. Por exemplo, o nivel de colesterol dos macacos tratados é menor que o do non tratados, pero non o das femias, e tamén se atoparon diferenzas nos niveis de triglicéridos e glicosa, aínda que a mellora só é notable no caso dos macacos iniciados na madurez coa dieta. En xeral, os “síntomas” asociados ao envellecemento preséntanse máis tarde nos macacos que recibiron na dieta baixa en calorías, fóra das enfermidades do corazón.
Á luz dos resultados, os investigadores consideran que hai que considerar por separado os efectos da dieta baixa en calorías sobre a saúde e a lonxevidade, xa que non se pode deducir una delas.
Os resultados do estudo do Instituto do Envellecemento non coinciden co aumento da lonxevidade observada noutros seres vivos asociados a unha dieta baixa en calorías. É máis, non coinciden coas conclusións provisionais doutra investigación iniciada na mesma época cos rhesus macacos. Este segundo estudo realizouse no Centro de Investigación de Primates de Estados Unidos, e segundo os seus datos, existe una diferenza significativa entre a vida dos macacos que recibiron e non recibiron una dieta baixa en calorías.
Ambas as investigacións son diferentes e, por tanto, perfectamente comparables. No segundo, só participaron novos macacos, e aínda que a dieta é equivalente, en ambas as investigacións as fontes de alimentos foron diferentes. De feito, os investigadores do Instituto do Envellecemento consideran que estas diferencias dietéticas son as claves das diferenzas entre os resultados, polo que é necesario ter moi en conta estas variables no deseño e interpretación de novos estudos.