A especie de escaravello máis grande do mundo é o Titanus giganteus da selva amazónica, cun tamaño medio de macho de 13,5 cm e case 17 cm (sen contar antenas). Son galantas, pero houbo un tempo no que os escaravellos foron moito maiores, no Paleozoico tardío. Como desapareceron eses insectos xigantes? Paira responder a esta pregunta, investigadores do laboratorio Argonne investigan onde está o límite de tamaño dos insectos e de que depende.
A través de raios X, observan o interior de catro especies de escaravello de tamaños moi diferentes. E han visto que os máis grandes teñen una proporción maior de tubos traqueales que os pequenos --son estruturas que utilizan paira transportar osíxeno a todas as partes do corporal-. Segundo estes investigadores, o tamaño dos escaravellos está limitado principalmente polos tubos traqueales das patas, e segundo os cálculos realizados, o maior tamaño que pode ter o escaravello é o que ten o Titanus giganteus.
Entón, como viviron os escaravellos máis grandes que eles? Pois a explicación está no osíxeno do aire: No Paleozoico tardío, o aire tiña máis osíxeno que agora, polo que era máis fácil expandirse no corpo do escaravello.