Estrelas e galaxias
Todas as estrelas que podemos ver desde a Terra forman una estrutura discográfica chamada Galaxia. Este conxunto de estrelas ten dimensións incribles. O diámetro do disco é de 100.000 anos luz e o seu espesor no centro é de 15.000 anos luz. (O ano de luz é aproximadamente 10 billóns de quilómetros). O sol e os planetas que viran ao seu ao redor (incluída a Terra) forman parte desta Galaxia e pódese dicir que están no bordo do disco.
Desde a Terra, o ceo ten una forma diferente de mirar ao carón ou outro. Si miramos perpendicularmente ao plano do disco da Galaxia, veremos poucas estrelas, pero ao revés, si miramos na dirección do plano da Galaxia, aparecerannos numerosas estrelas, aínda que a primeira ollada resúltenos difícil ver varias estrelas. Veremos a franxa esbrancuxada, a Vía Láctea (sección transversal da nosa Galaxia).
A galaxia está formada por estrelas e gases. Estes gases forman nebulosas, das que xorden as novas estrelas. Ao contrario, o gas pode ser un residuo de estrelas mortas.
As estrelas poden estar individuais ou en grupos. As estrelas adoitan estar ás veces en parellas, pero tamén son conxuntos de miles de estrelas.
A galaxia non é un disco perfecto e ao redor de una esfera similar á do núcleo as estrelas e as nebulosas están divididas en brazos espirales que se unen no centro.
Con todo, a nosa Galaxia non é a única do Universo. Hai millóns de galaxias e cada una terá uns 100 millóns de estrelas. Algunhas teñen forma de espiral, pero tamén son elípticas, circulares e irregulares. As nubes de Magallanes, por exemplo, son irregulares.
Á súa vez, as galaxias están unidas formando conxuntos de decenas ou centenares. Cos recursos existentes na actualidade, pódense estudar as galaxias existentes até 14.000 millóns de anos luz de nós, pero espérase que estes límites se superen en breve.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
