O noso planeta se oxigenó grazas ás cianobacterias
A oxigenación do planeta foi clave para que a Terra asumise a vida que coñecemos. Foi imprescindible paira a creación de animais, por exemplo. Pero non está claro como se produciu o propio proceso de oxigenación. Segundo un modelo matemático publicado pola revista Science, este complexo proceso de oxigenación do planeta só necesitou cianobacterias fotosintéticas simples. Non foi necesaria ningunha revolución tectónica nin biolóxica, como se suxeriu até agora.
O rexistro xeolóxico mostra que o proceso de oxigenación da Terra, en lugar de ser lineal, levou a cabo en tres grandes pasos. Ademais, sumáronse ao desenvolvemento de formas máis complexas da vida: no primeiro paso, fai 2,4-2,2 billóns de anos, o nivel de osíxeno atmosférico apenas se elevou a 10-5 do actual O2. A partir dese momento, o O2 atmosférico seguiu una continua progresión e empezou a oxigenarse a superficie do mar, a pesar de que as augas profundas seguían en anoxia. Nela xurdiron os primeiros eucariotas. Nun segundo paso, fai entre 800 e 540 millóns de anos, o nivel de osíxeno atmosférico alcanzou case a metade da concentración actual e produciuse a oxigenación do fondo mariño, aínda que aínda non era estable no tempo nin no espazo. Como consecuencia, diversificáronse os eucariotas e apareceron os primeiros animais, converténdose nos principais ecosistemas mariños. Nun último paso de oxigenación, xa no Paleozoico, os osíxenos atmosféricos e oceánicos alcanzaron os niveis actuais e estabilizáronse fai 450-400 millóns de anos. A partir dese momento incrementouse o tamaño e a diversificación dos animais, coa especialización de predadores e a evolución das plantas vasculares terrestres.
A notoriedade destes tres pasos de oxigenación levou aos científicos a inferir que as formas de vida desenvolvidas e a evolución tectónica da Terra tiveron una influencia fundamental no proceso de oxigenación do planeta. Con todo, o novo modelo da Universidade inglesa de Leeds, tendo en conta o mero desenvolvemento das cianobacterias fotosintéticas, conseguiu repetir o mesmo patrón de tres pasos que se ve no rexistro xeolóxico sen necesidade de máis sorpresas. Por tanto, puxo en cuestión as principais hipóteses expostas até o momento.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
