Debate legal sobre seguridade alimentaria
O día de Europa, a Universidade de Deusto organizou o debate ‘Europa ante a seguridade alimentaria’. De feito, nos últimos tempos xurdiron graves problemas de saúde con gran repercusión social como a encefalopatía esponxiforme bovina, a listeriosis, os alimentos contaminados con dioxina ou a febre aftosa, aínda que non afecta á saúde humana.
Beatriz Pérez das Heras, directora do Instituto Europeo de Estudos, analizou a normativa comunitaria. Na súa opinión, a Unión Europea ten a responsabilidade de garantir a calidade dos alimentos, e paira iso, a pesar de que desde a década dos 60 creou numerosas normas, organismos de control e áreas especializadas, as últimas crises puxeron de manifesto os defectos deste sistema. Entre eles destacan a falta de coordinación entre os Estados e a Unión e a imposibilidade de dar una resposta rápida e eficaz. Por iso, en xaneiro de 2000, a Comisión Europea presentou o Libro Branco paira elaborar una nova lexislación sobre seguridade alimentaria. A proposta máis importante que se expón é a creación dunha Organización Alimentaria Europea que se poría en marcha en 2002. Con todo, o Libro Branco denunciou que ten moitas lagoas.
Ademais, apostou polos alimentos biolóxicos e mencionou as axudas e normas existentes paira a agricultura biolóxica. A demanda deste tipo de alimentos é cada vez maior, mentres que ocorre ao revés cos alimentos transxénicos. Si en 1998 a Unión Europea autorizou o millo e a soia transformados paira consumo humano, no ano 2000, a petición dos consumidores, regulou unha etiquetaxe específica paira estes produtos transxénicos.
A profesora de Dereito Civil, Inmaculada Herbosa, pola súa banda, falou sobre a responsabilidade por danos alimenticios. A pesar da aparente protección do consumidor, en moitas ocasións a relación causa-efecto é difícil de demostrar ou non está clara a quen atribuír a culpa, ás veces non recibe una indemnización.
Pola súa banda, Jesús Llona, presidente de Eusko Label de Calidade Alimentaria na década dos 90, mencionou a encefalopatía esponxiforme e denunciou os erros no tratamento da crise. Doutra banda, mostrou una actitude contraria ao comportamento dos medios de comunicación, tanto neste momento como ante os últimos problemas de saúde provocados polos alimentos, que crearon un ambiente confuso e desconfiado. Por último, propuxo ensinar aos escolares as bases da alimentación.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
