A NASA descubriu os buracos negros supermasivos que buscaba. Paira iso, axuntaron os datos recolleitos polo telescopio espacial Hubble, o observatorio de raios Chandra X e o do telescopio espacial Spitzer.
Utilizando Hubble e Chandra, detectáronse unhas 200 zonas que podían ser buracos negros supermasivos, e coas imaxes de ondas infravermellas recollidas con Spitzer determinaron a natureza de cada una delas. Algúns destes buracos negros atópanse a uns 13 mil millóns de anos-luz, que parecen corresponder a dúas ou cinco mil millóns de anos.