Na Universidade de Wisconsin atopouse una vía sinxela paira a fabricación de biocombustible 2,5-dimetilfurano (DMF). Din que este biocarburante é mellor que o etanol porque ten un maior rendemento enerxético (por unidade de volume obtense un 40% máis de enerxía do DMF), una menor afinidade pola auga e una menor facilidade de evaporación.
Anteriormente outros investigadores tamén expuxeron o uso do DMF como combustible, pero en todos os esforzos deseñábanse procesos de fabricación moi custosos. O equipo de Wisconsin fíxoo con relativa facilidade, utilizando como materia prima a fructosa extraída das plantas. Desta fructosa obtívose un composto intermediario, 5-hidroximetilfurfural (HMF). Nun segundo paso converteuse este composto en DMF, utilizando cobre e rutenio como catalizadores.
O obxectivo fundamental de ambos os procesos é eliminar os átomos de osíxeno do composto. Isto permitiu que o produto final haxa perdido a súa afinidade pola auga e aumente o seu rendemento enerxético.