Alertan paira considerar as variables da contorna á hora de establecer a distancia física
Paira evitar a transmisión do virus SARS-CoV-2, na maioría dos lugares recoméndase ou ordena a separación entre persoas dun ou dous metros. Segundo algúns investigadores das Universidades de Oxford e Cambridge, con todo, a regra dun ou dous metros é una simplificación que non se corresponde coas evidencias científicas. Consideran que a marxe a deixar depende da situación.
Os investigadores presentaron a súa proposta na revista British Medical Journal. Explícase que as gotitas que se expulsan polas vías respiratorias son de múltiples dimensións e van dentro de una nube húmida e quente. Esta nube permite que as partículas de virus esténdanse entre 7 e 8 metros en poucos segundos. Una vez retardada a velocidade da nube, son numerosas as variables que inflúen na propagación: ventilación, correntes de aire, tipo de actividade, carga viral do emisor, denote afectado e infección da propia facilidade.
Por tanto, en lugar dunha distancia determinada, propoñen formular recomendacións graduadas adaptadas ao nivel de risco en función destas variables.
Paira determinar o risco de infección revisáronse as investigacións realizadas até a data. Con todo, recoñeceron que son necesarias máis investigacións paira chegar a conclusións máis sólidas. Con todo, afirman que os impactos ambientais son complexos e interactúan. Exemplo diso son as contaminacións que se produciron nas plantas de procesado de carne, onde se uniron escasa ventilación, mal estado dos traballadores, ruído (hai que falar gritando) e falta de máscara. Situacións de risco similares danse en lugares pechados, multitudinarios e ruidosos como pubs e salas de festas.
Por todo iso, elaboraron una clasificación cualitativa que representa os niveis de risco. Un cadro asintomático indica o risco de transmisión do virus SARS-Cov-2 en diferentes condicións, sen ter en conta a carga viral do infectado nin a facilidade dos demais. Ademais, toser ou estornudar aumentaría o risco.
En caso contrario, as variables consideradas son: levar ou non a máscara, estar no exterior ou no interior (nun lugar ben ventilado ou non), que haxa moita ou pouca xente, e o tipo de actividade: silenciando, facendo con palabras, cantando ou gritando.
Así, con máscara, en silencio ou en conversación, e en pouco tempo, o risco sería baixo, se non é nun lugar pechado e multitudinario. Con todo, sen máscaras, o risco só é baixo si hai silencio e ao aire libre con pouca xente. O risco aumenta ao pasar de non levar máscara, de falar a gritar ou cantar, de aire libre a espazo pechado e non ao aireado, de prolongar o tempo e de rodearse de xente.
Ademais, lémbrase que á distancia física hai que sumar outras medidas como a limpeza de mans e superficies, o uso de equipos de protección e máscaras cando sexa necesario, a ventilación e o illamento das persoas infectadas.
Zu idazle
Zientzia aldizkaria
